Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. |
CANTO XVII.
Tradûto in Lengua Zeneize
DA RO SIG. D. AMBRŒUXO CONTI
past. arcad.
ARGUMENTO.
Ro sò eserçito immenso in mostra o ciamma
L'Egitto, e contra i Franchi o ro spedisce:
Armida pù, che de Rinardo a l'amma
Ra morte, re sœu forze assì a gh'unisce,
E in premmio a chi sodisfa ra sò bramma
Ra sò persoña mæxima a offerisce.
Vista poi lé ra sò genealogia
Int'ro gran scuddo; o s'arma, e o marcia via.
1
Sciù ro sentê, chi va verso Damiatta:
A l'è in riva dro mâ: sabbia vexiña
A n'ha da poeì scurâ stagni, e pugnatta,
Che se vento ghe dà uña voltadiña,
Comme quando se vôze l'insalatta,
A fa tâ gorgoggion, che chi gh'incappa
O pœu portâ ro voto, se o ne scappa:
2
Dro Ræ d'Egitto è sta çittæ frontêra,
Che a i Turchi za atri tempi o ra piggiò,
E o scielse questa ciù che vorentêra
Pe ra rassegna, che de fâ o pensò;
Così da Menfi, che sò sede a l'era,
Ra ressidenza in questa o trasportò
Donde o gh'ha za sì grande, e grossa armâ
Che manco ro Mambrin1 l'avræ contâ,
3
O Musa: in qua saxon, e in quale stato
Foissan re cose, ancœu mettime in mente:
Quæ forze st'Imperaoù, e che apparato
O l'avessse sì d'arme, che de gente,
Quando ri Franchi per piggiâ d'assâto
O mosse ro Levante, e ro Ponente:
Ti che ti hæ visto tutto, stamme appè
Perchè posse contâra comme a l'è.
4
Doppo che Egitto a i Greghi o dè un’addîo,
E o lasciò de Crestian ro sorve-nomme,
Da Maccometto un’ommo desfrenîo
Vegne, e o ne fu patron, no se sà comme
Calliffo o fu ciamaoù: e da sto nîo
Chi sccioîva piggiava questo nomme;
Così Faraon primma e Tolomèo
Foin dîti, e poi tutti Califfi arrèo.
- ↑ Celebre aritmetico.