Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/256

Da Wikisource.

89
In tenti pezzi andon quelle træ teste,
Ro sangue spantegaoù con re çervelle,
Che re spezie così no rêscian peste
A chi sciù ro mortâ stancò ri ascelle:
Re añime desperæ de quello, e queste,
L'urtimo crîo buttando, e questo, e quelle
Se n'andon all'inferno condannæ.
Gente imprendeì de chì moralitæ.

90
In questo mentre ra gran torre, che
Da ro fœugo sarvò quello gran vento
Vexiña a ra muraggia tanto a l'è,
Ch'a pœu buttâ ro ponte scin là drento;
Ma Soliman, chi è quello dro perchè,
A fághe traversìa no rêsce lento,
E de taggiá ro ponte o s'ascramaña;
Ma ra gran torre ghinda ra mezaña.

91
Da ra çimma spontâ se vedde fœura
Quella zointa de torre ciù picciña,
Ra quæ con ra sò vista affrizze, e accœura
Tutta quella canaggia berrettiña:
Ma ro Turco arraggiaoù meistro de scœura
Ancon ciù de resiste o s'inverriña;
E a quelli che d'intorno stan tremando,
O dixe: Fæve avanti, o che ve mando...

92
Stando così re cose, san Michê
A Gofredo apparì per privilêgio:
L'Angero santo armaoù da cap'a pê
Sprandiva ciù dro Sô, ciù assæ d'un spêgio.
E, ro tempo è vegnûo, promette a lê,
Pe ra çittæ de Dio ro tempomêgio:
Mira lasciù comme chi fe ro tutto,
(L'assegura) quâ moæ te manda aggiutto.

93
Vôzi ri œuggi a mirâ numeroso
Senza numero ezerçito vegnûo
Presidio eterno, e comm'o l'è sfarzoso
Tutto (e per mœuo de dî scærto, e çernûo.
Levaoù da ri œuggi tò ro tenebroso
Umô, ti porræ veì spirito nûo;
Basta che vœuggia, e ti porræ mirâ
Dri Angeri ro sprendô so naturâ.

94
Mira quelle da nervi, e osse divise
Añime dro Pareizo çittadiñe,
Che tornan con ri añtighe sò divise
Per fâ maggioî de quelli re roviñe.
Vêgnan compagne a voî comm'improvise
A l'acquisto dre prîe sante, e diviñe;
Mira là donde è quello pôveron;
Là fa gran straggio ro Tenente Ugon.

95
Mira Dudon là da quell'átra parte,
Che ferro, e fœugo porta, e sta sciù l'are
Questo, e quello conforta, e ghe comparte
Atr'arme nœuve; e addrizza, e ten re scare,
E quello là, chi stà comm'in disparte
Con ra mitra, ra stola, e ri átre sbare,
O l'ê Ademaro, che con bâssa voxe,
Ærto re braççæ, ve benîxe in croxe.