Pagina:Rime.diverse.in.lingua.genovese.Bartoli.Pavia.1588.djvu/156

Da Wikisource.

D'ORLAN FVR. 157

66O l’arragia, e sospira, e no ro fà
Perche o se feisse ma quando cazè,
Ma per vergogna perche auanti l’hà
Quello che dro so cuoe ra patron’è
E restò cossi muto come zà
Restò quello mercante chi vendè
In quello tempo ra sò teira a zocca
Se lè no ghe mettea ra lengua in bocca.

67No ve pigie (me cuoe dixieua) penna
Perche dro caze non’hauei cazon,
Ma dro cauallo, che d’un’atra cenna
Hauea bezuegnio che de costion;
Ni zà quello baron guerra ve menna
Chi ha mostraou d’esse steto chiu potron,
Questo ve digho pe ro parei mè
Perche a lassà ro campo o fo prime.

68De mentre che a conforta ro Pagan
Vn corrè deuer li passa quà si hà
Re besazze derre, ro corno in man,
Che donde è Sacripante o se ne và.
E puoessa dri sarui che se dan
O ghe demanda se per sorte o l’hà
Visto per quella prataria passà
Vn chi hà unna chiuma giancha intra cellà.