Šʼ orès ciafé l težór, persona mesès cri,
Kĕ, nia zitia dal tòf, manegëiĕ érmes saori.
Dĕ këstes calitès mës èster forní l’ òm,
Kʼ ó davagnè l težór, důt dʼ ór e nó dĕ bròm;
Ingiért nĕ nʼ ái, dër gian ái segů, šʼ ël gnará
E zënza spişo a tòf la véra inch vengeará;
Ór podarál sĕ tó spó asá ed a só contënt
E gni da nụ, šʼ ël á ligrëza, a só talënt.
Şëgn sonşi impóma trés con důt mi ór intrighè;
In mancanza dĕ lérc mësi l mët a dlighè
Ed ingrascé còlʼ èga indorada val bó,
Kĕ bëi tel rů, kĕ pasa sòt keš crëp kiló;
Šĕ nĕ tʼ ós crëi spó a mis paróles e mi ditʼ,
Va, déora tó bó griš, ël páia capital e fitʼ.”
Dites kestes paróles sparëš nóš pič òm,
Kʼ ā rajoné del vérs e dër da galantòm:
Mò l Marò a mèz kël crëp è chiamó resté n pèz,
La bòchia daérta, scèc ël ès chiamó aldi chièz;
Dĕ kël kʼ ël ava odů e aldi, ḗl tan plëgn dĕ spavënt,
Kʼ ël cedā tōmé jů dal crëp vigni momënt.
Revè a chiaşa, l bó griš fégel gi l fant a cri,
Nĕ diš a degůnʼ nia, chi kʼ ël á odů ed aldi;
L becá fégel gi a tó ‒ důtʼ minā, kʼ ël fòs mat ‒;
Dʼ ingignè pró důt chièz kʼ alda, nʼ èl masa frat,
Féž spó copé só bó e daért kʼ ël á só magon,
Vèghel iló dĕ bèl òr fin n dër gran balon.
Da kël k’ i á dit inkina şëgn, odès, Ladins,
Kʼ ès težórz asá tʼ ůš paíš, šĕ sès asá fins;
Mò per l plů sès da “láscemĕ in péž” a óš gran dan;
Del tëmp nʼ aprofitès, comòtʼ plů dʼ an in an.
