Pagina:Stóries e chiánties ladines.djvu/88

Da Wikisource.

80


Vigni noet dṓ la mórt dĕ Zu̇co vèga gënt
Su̇n mont da Corn na picera lụm du̇t brụma,
Kĕ jóra incërc dĕ vigni vérs, oh gran spavënt!
Ëla jóra dĕ bóta ed è scèkĕ strụma,
Kĕ féž savëi só orëi con sëgns solamënter
Per nĕ podëi di su̇a rejon atramënter.

La lụm, in prụma picera, vèghen crescian;
Dal brụm pasé la vèga gënt a blankicia;
Granëza e fòrma tólʼla dĕ mana, bèl plan.
A pè dĕ la mana èl n giat fòsc, kĕ s’aricia,
Tratan kĕ këla fu̇c dĕ vigni vérs spu̇da,
Scèkĕ róda da bon maèster dlonc tenúda.

Chi kʼ è këla lụm, nʼ ái bría dĕ di, l savès bèl;
Lʼ anima dĕ kël bu̇r Zu̇co vèl, kĕ pëna,
Condanada da Dī in étérn per l gran flagièl,
Kʼ ël á dĕ pichiá cometu̇ cër Mantëna.
Ladins, šʼ odès dĕ la Lụm da Corn la rabia,
Imparèdĕ a tigni les pašions tĕ gabia!


XVII. L Sambu̇c.


Ju̇ da Brac basa Guido, l bráo Bracon espért,
Senté su̇n bèl chiaval bèl blanc da vigni pért;
Su̇s érmes lonč e lérc sdlomina scèc argënt,
Kĕ toké da sorëdl è nët e liciorënt.
Acompagnè sen val da na squadra dĕ fantʼ,
Du̇tʼ su̇n chiavai, ed armá dal chiè ai pīš bèl du̇tʼ cantʼ.

Tlamé a defënʼ la patria da lʼ imparadú,
A la tlamada stima só bon servidú,
Trat su̇ da cavalī́r, kĕ kīr trés gloria e onòr;
A Pèra Forada èl arjont da kël dĕ Tòr,
Kĕ va scèkĕ l Bracon, dĕ bèla virtu̇ plëgn,
A bat l nemic, dĕ gran castic e pëna dëgn.