Pagina:Storia di Santa Genoveffa.djvu/126

Da Wikisource.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca

— 115 —

Guelfo, ch' è t' la ciamena dlungia ad aspettè e tromorā te so interno: "Chesc'," dijel, "sè cuntarà 'l rest. 'L portaermes te stua appena, screia: "Sè, ella è in vita, i l' à istess ududa, i l' à aldida, e i l' à tutta pur la mang." La novella — Genofefa è in vita — va sceoucche 'ng tarlì pur dutt 'l ciastell. I servidūs d' l duca, les signures d' la duchessa, salta adarlerc plengn's d' morvouia, ligri e oramai fora d' sè. Guelfo à cuntè la storia rara assà, impedì gonot dalles legrimes, ch' i gnē t' su oudli grisc', e cuna usc' rotta dal scommoviment. Duttg' incear ia m'ssā suspirè e pittè ad aldì cuntang, e i duches spurdūs stlariis dalla ligrezza nen ĕ bongn' d' s' remette dalla morvouia e impressiùng. Finalment'r nè s' lasceāle plou dubitè, cang, ch' i compangn's d' Guelfo laldā duttg' pro cicch' el ā cuntè; spo cang ch' el i portā dant les parores d' Genofefa e d' l conte ai genitori, s' eſi chisc' descedà fora, sceoucche dana inceornida, a vita nouia, e scraiā: "Sengn' ungſe vitt assa, ſengn', che savung, ch' nosta Genofefa è ciamò in vita, denanche morì la urungſe ciamò udei." E d' fatt, dopo ch' ei à aibù ringraziè a Iddì te dlisia, eſi attira pià ia d'buriada col vesco venerabile, col bung Guelfo cui su, e 'ng grang tlapp d' servidùs.

Intang s' ā ci Genofefa r'mettù in forza d' bella pora e bona assistenza tang inant,