Pagina:Storia di Santa Genoveffa.djvu/130

Da Wikisource.

— 119 —

chicche l' ama da vigne necessitè, e vengn' in aiut, cang ch' ella pè desperada; tang maiù la nezessitè tang plou da imprò la mang d' Iddì, purcicch' El fesc' dutt pur nosc' bengn'; na prova evidente aiſe t' mia vita."

"Cuntentesse cung chel tang, ch' ais, s' el foss 'ci puc; chè incie col puc pong m'nè na bona vita, chesta sperienza ai fatt t' l deſert. Seiſe pou tang puri ch' oreis, d' plou arreiſe dagnara, ch' iou nen ess' te bosc, na ūtia almanco, 'ng ceum d' guant, 'ng lett, d' ingvēr 'ng fuc da sè scealdè, e 'ng pude speiſa sana; d' plou nè mess'l nia avei l' uomo. N' i ceaffèi sou amur alles robes d' l mon, nè mettede osta confidenza soul grōs, soung roba morta, mo in Dì, ch' è vì, e po fa di ricc' puri, e benestanti fora di puri; d' chesc' aiſe in mè 'ng esempio, ch' è ciamò in vita.

"Tignisse pro Iddì in oraziung fervorosa, mantigniſse d' coscienza netta, chè chicche s' tengn' a Iddì, e l' à dagnara t' l cour, porta 'l Paraisc' in sè istesc'. La s. oraziung dà forza pur fa 'l bengn' e pur sopportè 'l mal e ruva cina al trono d' Iddì onnipotente, e nè va mai fora a oŭt; 'ng bung plomac' morjell è na bona coscienza te vigne tibulaziung! in p'rjung, ing marattìa e ing mort, iou l' à porvada.

"E s' la coscienza s' mort: e chè nè sent rimorsi, incie zenza avei commettū grangn'