Pagina:Tiraboschi - Storia della letteratura italiana, Tomo IV, Classici italiani, 1823, IV.djvu/266

Da Wikisource.

SECONDO 245

pontefice, perchè degnavasi di sollevar dalla polvere l’infelice filosofia che in addietro appena osava mostrarsi, sì per la povertà a cui

histrionum more vocari soleat, que mores instruere debet, et vitam hominum mensurare. Ad vos autem, qui non solum intellecta vigetis, polletis ingenio, et scientia radiatis; ned cum affectu multiplici, soliusve vi demi ni pulcritudiuis amatorcs, tara secura venit, quam leta; cum non ad peregrina, ned ad propria videat se vocari. Surnptis narnque secundis dapibus placet, liti illud venerabile Capillorum (ita) Vestrorum Collegi urti, quos tibi vostra condesse dementili voluti, vos sequatur, quibus ad vestre sancii tati.* pedes sedentibus jucundum sapienlie cerianten indicitis; in quo militaribus armis aerinole militariler dirti icari l partes, aggrediens et aggressa; hec quidem instai valide jaculis ràtionum , illa vero responsionum clipeis strenue se defertdil. In hoc cestro Philosophia Camerali gimnasio jocundatur, ubi sicut et vos estis ipsi domestici, sic eiitem domestica probleniata disquirenda proponitis , eUque rationurr collatione pensatis. Postremo jubetis , quid in iis tenendurn Philosopliia censeal, diffiniri. ffalieni ita que Piiilosopliiam professi de vestre Mense bencdictione quo venirmi reficiant, et quo rnenlem. Ista vero sunt illa saturnalia festa , quorum solempniis Proiophilosophos legimus vacavisse. Iste vero sunt epule, quas reverendus Sorrales discipulis sttis ministrasse legitur, et quas sibi vice mutua mìnistrari postulai ab eisdern. Ad has lam sanclas tara venerandas epulas, Clementissime Domine, licei tantis indignimi rntinerìbus, piotate propria me vocastis , et hufus dupli cis sancte mense parhcipem me feristi? , uti me nobilitàretis titulis vestre dignitatit amicturn, qui tenuitale proprie scientie plebescebarn , propter quod possum vere dicere: Gratia Domini 11 lei Urbani suoi id, quod surn. Sed ne gratia tanti Palris in me vacua remaneret, a recepte beneficentie tempore fu iter niente discussi sollicita, si quid saltem vel minimum invenirein, quod vestre Majestatis bonari possali in sigiiuni pronissime deyotionis o/ferre. Cumque