 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| de poesos origine | 367 |
V
Hypotyposes.
[19] Si puero ingenioso vix memores terriculamentum aliquod aut delicium, eo, tanquam praesente, terretur vel exultat: ex qua εὐφαντασίᾳ fiunt vividae hypotyposes, quae conciliant evidentiam narrationibus poetarum.
VI
Comparationes.
[20] Pueri ingeniosi, ut sua explicent sensa mentis vel animi, nullo orationis lumine crebrius et facilius quam comparationibus utuntur, quae sunt ampia poetarum supellex.
VII
Circumlocutiones.
[21] Et sane, si quis puer, et quidem rusticus, nesciat numero annum, et solis per duodecim Zodiaci signa orbem appellari «annum» ignoret, ut tempus, quod sentit, praecipuis rebus rure intra id actis ita describat:
Tertia messis erit;
vel si, perennitatem hac particula «semper» quia explicare non novit, dicat:
In mare dum fluvii current;
quis hunc, si cetera ad hoc instar pro suo rustici modulo dixerit, eximium arte factum poetam bucolicum admiretur?
VIII
Verba coniuncta poetarum.
[22] Natura fert infantes, utpote impotes plura oratione complecti, verba ipsa coniungere, ut nutricem apud nos «matrem mammulam» appellant. Ex quo fonte sunt verba coniuncta poetarum: «silvicultrix», «arcitenens», «nemorivagus».
