 |
Questa pagina non richiede alcuna rilettura. | |
sententiam eum suo lucro defraudes; conscius es eum aliqua in parte decipi, errare, labi; ne sinas eum in errore persistere; et verbis, quantum potes, bonis peccati admone. Viri Athenienses eum publicis execrationibus devovebant, qui ignoranti viam non commonstrasset, eumque contra humanani societatem Tacere iudicarunt. Ecquis patiatur amicurn suos libros publici iuris mendosos Tacere, ut re non integra eum erroris nomine reum peragat? et quam natura dictat, hominem homini opein Terre, literatus literato negabit? Discendum est, opdmae spei adolescentes, ut alios humaniter docere possimus; et in ultimas terras exportandi (credo equidem in hac liberalissima urbe eiusmodi pestes non agitare) exportandi, inquam, in ultimas terras isti homines sunt, qui in studiis literarum sudant et algent, quo aliis Tormidini, non auxilio esse possint, minitabundi: Qui me commorit (melius non tangere, clamo) flebit, et insignis tota cantabitur urbe. Deinde est ne bonam fidem praestare, bonum virum agere quempiam, qui ita suae sententiae tenax sit, ut de ea nulla poilentissima ratione deiici possil? — Quid ais? — Nervos in corde radices agere. — Quid ita? — Quia in eo placito omnis Terme consentii antiquitas. — Recte sane; sed, ni molestum est, disseca corpus. — Quid istoc opus Tacto in re, de qua nemo est nostrum qui dubitet? — Attamen, ni piget, disseca; nam mihi, ut sum naturae religiosus, de eo scrupulus iniectus est: disseca quaeso. — Non quia necesse sit, sed, ut tibi mos geratur, fiat. — Merito te amo. Inspice nunc praecordia. Quid? ut superstitiosus aruspex extis inhias et pallescis.—Nullus quidem. —Ostende igitur nervorum a corde originem. Tenuissimae sunt fibrae, nostin? — Oculorum aciem cffugiunt. Adhibe microscopium. — Tantundem egerimus. — Attamen adhibe. — Vereor ne mihi videndi sensus isto conspicillorum genere labefactetur. — Nihil perieli est: nos quotidie utimur; nec quicquam mali inde ortum. — Vide quo me inducas. —Quid nunc? nervorum stirpem in
