Pagina:Vita di Dante, Petrarca e Boccaccio.djvu/116

Da Wikisource.

to4

pridem accepisset ut facllius iuxta vota sua lenuitate pàtrimonii cogente in otto viveret ma- lora tamen hec summi pontificis oblato nipote tranquillarti ( 24) studiorum suorum quietem perturbatura recusare non dubitavit id ipsum et potentissimum mediolanensium ducem et il" lustrem patavii principem nonnumquam feci ss 0 constai ut ingentia sibi munera (a5) nitro pò- licerentur si secum conversare atque habitare veli et. At ipse cum quibusdam preclaris prin- cibus aliquandiu vixit. penes enhn summum pontificem tempore juventutis sue aliquantulum commoratus est : sed ingenti quodam (26) cu- ri alis ut aiunt vite tedio postea affecius ita inde abfuit (27) ut nunquam in posterum re- dire voluerit quanvis sepius ab ipso pontifice per episiolas et aposiolicas oblationes multum admodum invitar e tur et cum galeaxo vicecomi- te mediolanensium ductore aliquot annos per- mansa ; et cum quibusdam denique aìiis pere- gregiis prlncipibus conversatus tria et ea qui- dem precipua legationis munera his tempori- bus obivtt venetias quippe causa pacis inter venetos et januenses reformande et ad sercnis- simum etiam romanorum regem in extrema bar- barie forte degentem ( ?8 ) prò ligustica pace ut ejùs verbo utar : et ad gratulandum deni- que ioanni francorum regi britannico tunc car- cere liberato oratoT missus est quemadmodum Jj)se ad ioannem bocca cium in epistola quadam