Pensieri di varia filosofia e di bella letteratura/4454

Da Wikisource.
Pagina 4454

../4453 ../4455 IncludiIntestazione 13 febbraio 2020 100% Saggi

4453 4455

[p. 387 modifica] (nota 634. The two following inscriptions are of this kind: I transcribe them, because it is probable many of my readers never saw them.

Cornélius Lúcius Scípio Barbátus,
Gnáivo (patre) prognátus, fortis vír sapiénsque,
Quoius fórma vírtuti paríssuma fuit,
Consúl, Censor, Aédilis, qúi fuit apúd vos:
Taurásiam, Cesáunam, Sámnio cépit,
Subicit omnem Lúcánaam, (cioè Lucaniam)
Obsidésque abdúcit.

The second is:

Hunc únum plúrimi conséntiunt R(ománi)
Duonórum optumum fúisse virúm,
Lúcium Scipiónem, fílium Barbáti.
Consúl, Censor, Aédilis, híc fuit apúd vos.
Hic cépit Córsicam, Alériamque úrbem
Dédit tempestátibus aédem mérito.

I have softened the rude spelling, and have even abstained from marking that the final s in prognatus, quoius, and the final m in Taurasiam, Cesaunam, Aleriam, optumum, and omnem, was not pronounced. The short i in Scipio, consentiunt, fuit, fuisse, is suppressed, so that Scipio for instance is a disyllable; a kind of suppression of which we find still more remarkable instances in Plautus. In the inscription of Barbatus, v. 2, patre after Gnaivo is beyond doubt an interpolation: and in that on his son, v. 6, it is to be observed that the last syllable