Prose e poesie bellunesi 2007/Se ciatà (metafora)

Da Wikisource.
Antonio Alberti Cuciarin

Se ciatà (metafora) ../VII ../IX IncludiIntestazione 9 luglio 2015 25% Da definire

VII IX

TONE CUCIARIN

(ANTONIO ALBERTI, 1946)


Se ciatà (metafora)


Da deboto diesc ane, ei un amigo dotor in Africa, dinprin in Kenya e ades in Etiopia; un chirurgo che l fesc el sò laoro par ra ‘sente de chi luoghe, dapò de l aé fato par anes in Cadore. Aduna con outre, da cassù i on dà anche na man par i sode da bete par ingrandì l ospedal pizenin de Sololo, in Kenya; ei anche abù ocajion de ujorà tré otes fin lasò, a l ciatà e i dà na man par chi laore che son stade boi de fei. Inze chera nótes sote l ziel da no crede de r Africa, che l somea fato aposta par r ispirazion, in ciou de tanto me scanpaa calche strofa, par contà de e da r Africa.

Da Marsabit a Sololo
de longo ra pista
inze l deserto de lava,
na zilia che ujoraa
ra m à saludà;
anche ió r ei conosciuda.
L ea ra zilia
de l mè cianpanin,
r ea casò, a se passà l inverno.
Se vedaron su, su ra crodes,
fosc de aprile
E s on passà
na seria promessa  :
o era a ujorà cassù
opura ió ‘sò da era
s asson, salvo inpreviste,
danoo ciatà.
Intrà un souto e l outro, val a dì
senpre, de longo de ra strada che ra me
menaa da l amigo, ei abadà dassen al
ujorà de alcuanta zilies sora el deserto;
l ea de febraro, e l pensier l é coresc
a ra metafora de l ‘sì e tornà de chi
uzeluche migratore, e a ra passà
su ra realtà del nosc viaso in tèra d Africa
de seguro restarà
solo e noma na metafora; difizile
che ra deente vera

(Anpezo)