Prose e poesie bellunesi 2008/La os di scarpèti

Da Wikisource.
Marco Zambelli Mariani

La os di scarpèti. ../29 ../31 IncludiIntestazione 27 febbraio 2016 50% Da definire

29 31


MARCO ZAMBELLI MARIANI (1984)

La os di scarpèti.

Nassuni da veci strazi
ma dopu n aroni propriu gramazi.

La solèta li veci fadè cun tanta fadia
d invernu zli stui tra n Pater e n Ave Maria.

Cudì nsenbar pezi da bicè ndumal
e cu avè fnù li man fadè anch mal.

Po dopu tacà sora li cuerti d vludu
con ricamò calch fiorelin par na lassà nudu.

Scuardoni i pès de duta la denti
ma picseia d chei ch avè pech e nenti.

Calcdugn didè ch aroni scarpi da festa
ma da na banda o da clautra la nostra vita era chesta:

dut al dì par rivi e stradi,
sora li peri aroni purtadi;

fora zli vari tanci ce savà
par paura da ruvinè e biandà.
Ma can ch la denti à tacó a avèi sodi
e a fèi apartamènti fora dli lodi,

alora anch nèi son stad tudi ze n cianton
e on lassò al postu a scarpi de n material pi bon.

Adesu é arvadi i ani dli tradizion e i ricordi
che ce cion n vita com ai scalatori li cordi.

Son cuntenti da turnà ogni tantu
almancu a balà che a nèi pias tantu.

Alora fin che sona fòl e basson
balon la vecia, aped chi ch é bon.

E a chei che n cunos nèi e dumanda:
“Che é cli pantofli liò da na banda?”

son cuntenti da rispondi duci in coru:
...”Son i scarpèti, chei ch n ota valè oru!!”

(Ciandidi)