Rosas e crosas: differenze tra le versioni

Da Wikisource.
Contenuto cancellato Contenuto aggiunto
Mizardellorsa (discussione | contributi)
Nessun oggetto della modifica
CandalBot (discussione | contributi)
m Bot: rimuovo parametri obsoleti
 
Riga 2: Riga 2:
<section begin="Nome e cognome dell'autore"/>Giachen Michel Nay<section end="Nome e cognome dell'autore"/>
<section begin="Nome e cognome dell'autore"/>Giachen Michel Nay<section end="Nome e cognome dell'autore"/>
<section begin="Anno di pubblicazione"/>1911<section end="Anno di pubblicazione"/>
<section begin="Anno di pubblicazione"/>1911<section end="Anno di pubblicazione"/>
<section begin="Iniziale del titolo"/>R<section end="Iniziale del titolo"/>
<section begin="Titolo"/>Rosas e crosas<section end="Titolo"/>
<section begin="Titolo"/>Rosas e crosas<section end="Titolo"/>
<section begin="nome template"/>Intestazione<section end="nome template"/>
<section begin="nome template"/>Intestazione<section end="nome template"/>
Riga 11: Riga 10:
| Nome e cognome dell'autore = Giachen Michel Nay
| Nome e cognome dell'autore = Giachen Michel Nay
| Titolo = Rosas e crosas
| Titolo = Rosas e crosas
| Iniziale del titolo = R
| Anno di pubblicazione = 1911
| Anno di pubblicazione = 1911
| Lingua originale del testo = romancio
| Lingua originale del testo = romancio

Versione attuale delle 17:17, 2 apr 2020

romancio

Giachen Michel Nay 1911 Rosas e crosas Intestazione 29 ottobre 2015 25% Da definire

Rosas e crosas

ROSAS E CROSAS. Da Dr. J. Nay. 1. La meta da fein.

II Sep Antoni dil vischlê
Fageva bugen via
Atras ils praus ed êrs dil prê
Ed ella calustria.
Sche ge da mumma fatgs attents,
Sche ge, ch'ella scommonda,
E ch' ina veglia senza dents
Cun ina farcla gronda,
Sezuppi leu giu dem il prau,
Vieifer alla strada,
E pegli mintga buob lischau,
Che va tras la fenada,
E tagli giu ils peis bufatg
A nauscha mattatschaglia,
E laschi lu il buob sfarfatg
Murir ed ir en paglia,
Va Sep Antoni di per di,
Sepetscha la fenada,
E tratga: «quei che mumma di
Ei mo in'enganada.»

Ed oz puspei da bein marvegl
Va el per sias fluras,
El va e va, buc fai smarvegl,
Pli lunsch pils praus ch' antruras.
Mo tut en ina a gizzar
Aud' el egl êr la farcla.
Ei glei la meta, quei ei clar,
Cheu dat ei nuota viarcla.
La meta, meta, meta vegn
Cun sia faulsch gizzada,
Che stagn en maun la nauscha tegn,
Per dar ina filtschada.
E Sep Antoni sc' in catuetg
Fui ussa tras la prada,
E tratga: «quei che mumm'a detg
Ei buc in enganada.»
Ed el engrazia lu scompaus
A Diu pella solvada,
Sepetscha mania pli sils praus
Ni spigias ni fenada.
2. Resurrexit.
II zenn de pastgas tuna,
Da quolms e crests resuna
In eho cordial
Da dem e summa val:
Resurrexit.
E sin ils praus beinduras
Cucchegian petschnas fluras;
Sils aults ed ellas vals
Cantinan ils utschals:
Resurrexit.
Lavinas levantadas
Dedestan Ias contradas;
Uals, che fan ramur,
Rispundan cun vigur:
Resurrexit.
Miu cor, er ti festgina,
Sesaulza e cantina
Cun fluras ed utschals,
Lavinas ed uals:
Resurrexit.

3. Ragners.
O, ei dat da tutta schenta,
Che s'engrascha, se viventa
Sillas crustas, sillas costas,
Ch'ella anfla bein dispostas;
Tschetschan vi dad jastras tettas
Ruasseivel sco las metas.
Ina gada ferm gnivadas
Vegnan ellas ves scatschadas.
Sescuflentan, sesbargatan,
Sillas combas d' auters stattan,
Fan al giavel, sch' el pretenda,
II maloss pella marenda.
Vendan vi lur saun giudeci,
Vegnan sclavs per mintga preci,
Storschan lur cavez, totona
Scols glimaris en camona.
Fui e tema tala schenta
Ed impunda pintga stenta;
Ell' ei ge per tuts venala,
Mussa mo la fatscha biala.
Volva sco ti vul gasacca
E cul suffel la barlacca,
Ur' e sgiavl' ord convenientscha
Per contonscher suatientscha.
O, sche marscha buc en retscha
Ti silmeins e per sapetscha
Tala refla senza vaglia,
Ch'ella mondi tut en paglia.

4. Miu affon.
Vid l'egliada frestga, clara
Stoi adina se legrar;
II maletg, che leu compara,
Tgei ha quel bein de muntar?
L'innocenza casta, biala
Schai affuns êgl egl carin,
Flada forza celestiala,
Enconnuscha nuot cumin.
Hai pil petschen tonta stenta,
Hai per el giu tons quitaus;
In' egliada mei contenta
E cun quella sun pagaus.
O, ti cara creatira,
Dieus conservi po a ti!
Quell' egliada da ventira,
L'innocenza cul tschupi.

5. Mia mumma.
Tgei plaid ha pli dulschezia
E tuna schi sonor,
Tgei vierv schi bia fermezia,
Che mumma cun siu cor?
La mia schai satrada
En fossa von biars onns,
Mo buca emblidada
Da pietus affons.

En miu intern adina
Ha ella siu altar
E rest'a mi vischina
Cun siu maletg schi car.
Er sulla foss' emblida
La mumma buca mei
E meina mei e gida
Tier ella lu vonzei.

6. Ad in materialist.

Tgei vul cantar, pign cantadur,
Merlotscha dellas caglias?
Tiu cantinem ha pauc valur,
Oz tilan mo las vaglias.
Tgei fretgan bein empau canzuns
E tias poesias?
In um d'engrau sto ver maluns,
Honurs e misterlias.
E tiu Romontsch, jeu plaidel clar,
Tgei vul cun tia viarva?
E tiu lungatg, ti pauper narr,
Ha ge ni saun ni gnarva.
Perdun, ti rempli e sabiut,
Che stemas mo polenta,
In dètg mantun, e quel surtut
Dat spert a certa schenta.
Laguota pi'aunc mes maluns;
Quei ei tiu reginavel
E viv' e miera scols rampuns,
Cuntents cun rauflas pavel.
Mo jeu, il petschen cantadur,
Jeu vi cantar adina,
Sln miu Romontsch haver agur
Cun sia viarva fina.
Jeu datgel buca sil craschlar
De tala paganeglia.
Ei dat mo paucs, che san cantar,
Er denter noss' utschleglia.


7. In campiun.
Cun ferma greffla tard e baul
Ha igl orcan cargau il pegn,
Miu pegn d'untgidas leu egl aul,
Che ha el grep in ferm sustegn.
Ha quel scurlau, cun el saltau,
E fatg schemer affuns il lenn,
Ed oz stat el, miu pegn alzau,
Pli ferms che mai sin siu terren.
E cul sulegl sclaresch' il di,
II matutin, en aur bognaus,
Sche tschenta quel sil brac tschupi
In diadem stupent ornaus.
O, fuss jeu er' schi ferms sco ti,
Ti pegn d'untgidas leu egl aul,
Udess a mi er in tschupi
Lu ina gada tard ne baul.

8. La fossa.
La fossa, ah, la fossa,
La stgira fa stermen,
Che quarcla carn ed ossa
En stretg, profund terren.
E mintga vierm, ch'endira,
Sesaulz' encunt' il clar,
Sestorscha ferm e plira
D'en fossa ruassar.
Miu cor, buc sestermenta,
Cu ti stos a ruaus;
La fossa mo stenschenta
Las peinas e quitaus.
Ei siemia mo en fossa
In siemi dulsch e bi
Humana carn ed ossa
Dal giuvenessendi.
9. La sera.
Jeu stundel silla gonda
E parel de semiar,
Admirel la natira,
Che va a ruassar, —
E co la glina tschercla
La pezza cun splendur,
E co il paster tiba,
Ch'ei tun'e dat sinzur.
12

Ed ella draussa contan
Mo brausel ils utschals;
II suffel strusch ballucca
lls pegns cun lur tschupials.
E pli mijeivel tunan
Las auas tras las vals,
E sco en sien sgarguglian
Las pellas dils uals.
Ti roda, mia roda,
Che filas laun' e glin
E filas stupp' e schuengia,
E zuglias ensurin.
Ti vegnas maina stauncla,
Stos maina ruassar,
Ed eis da buna veglia
E sas perfin cantar.
Ti roda, mia roda,
Sche fil' adin filar
In bi vistgiu da nozzas
Sil di, ch'jeu vi spusar. —
II fil per pons e tegias,
Ch'jeu drovel pil futur,
Per cozzas, ch'jeu schenghegel,
Al mat de mi' amur. —
Strusch tscharn'jeu las valladas
E mia casa pli,
Da neblas e brentinas
En ei curcladas vi.
Mi par ei sco sch' in aunghel
Sgolass bufatg dagl aul
E sco sche melodias —
Tunassieu tras gl' uaul.
Ti roda, mia roda,
Sezuola notg e di,
Las uras en stulidas,
Negin, che pren mei pli. —
Las vestas rubigliadas
E fauldas sin il frun,
L'amur daditg vergada,
Quei ei canzun dil mun.
La matta, che filava,
Fil' ussa buca pli,
La roda semigliada
Sur combras cattas-ti.
Dunschallas ella roda
Ei oz il di zanur,
La teila de pupira
Tegn ussa caul il pur.
10. La filiera.