Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/423

Da Wikisource.

Canzuns spirituælas davart Cristo Gesu 409

Eau m’ mov da tenerezza,
80 Cur sur ta grand’ pitrezza,
E mort, eau fatsch rifles;
[p. 547] Cur t’ vez cù chia tü staivast,
Cur tü à Dieu m’ compraivast,
Ad ogni flæd, eau at bütsches.

85 Da tieu grand vituperi,
Ch’ais taunt divin misteri,
Sum eau zuond fich colpieu,
Perque nun pos retegner.
Jl cuors d’ mas larmas: Segner!
90 Tieu sguard benin hó me ferieu.

In te mieu cour s’alguainta,
E l’orma mia s’ containta;
Eau stum in Golgotà:
O Dieu! quaunt’allegria?
95 Giôd eau, da stær áquia.
Per intonær Alleluja!

Eau giôd ta compagnia;
Mieu ustieu ais ta güstia,
Tieu saung ais mieu dallet,
100 Tieu merit ais ma spraunza,
Ta mort ais ma fidaunza,
E tü intêr est mieu ogget.


[p. 548]Jl pchæder aggravo vain nomno beo.
Beôs sun ils aggravôs,
Quels saron cert consolôs,
Quels chia l’ pchiô fich disturbescha;
Perche Gesu quels guarescha,
5 L’ais il meidi chi tæls medgia,
E quels povers tuots surlevgia.

Güst per que ais El tramis,
Per guarir l’orma smarida,
Ed El sves hó impromis,
10 A scodün ch’in El as fida,
Chia müdô in allegrezza
Vain, sieu plaunt e sa tristezza.