Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/220

Da Wikisource.
212 Il Cudisch da Priedis

A cuntutt schi amparnein nus tschau, ca sco lg’ei bucca scummandau da rogar Deus par ünna lieunga vitta, aschi seigig ei er bucca maldreg, cur ch’ün prus cartent carstiaun ven staunchkels ad anfisa da questa vitta temporala, ch’ell quau tras garregia bucca pli da viver, mò da morir, par ch’ell possig morir à vangir à paus à ruvaus sco nus da quei vein exempels bucca mai da Davit, mo er enten Abraham, Isac, ils soings patriarchs, ch’els en er (f. 97a) tuts vangi anfisa à pleini da la vitta terreina, sco dad els statt scritt ch’els seigian tuts mortts pleins d’vitta. Aschia schev er ilg prophet Elias, ilg ei avunda senger preng navent da mei la mi olma, iau sunt bucca pli buns ca mes pardavants. Ad ilg patient Job statt ei scritt, Job morè velgs à pleins d’vitta. Ie Cicero ilg qual ei staus ün pagaun veva par isanza da gir, Omnium rerum satietas vitæ, facit satietatem. La pleinezia da tuttas caussas fa er la vitta staungla à pleina. Mo scha Abraham à Davit ean vangi staungels, pleine ad anfisa d’vitta, duvessan damai buc er ils velgs silg gi d’oz vangir pleine d’vitta, vangi anfisa da viver, damai ca la vegliadengia par sasez ei ünna gravadengia à l’experientia da minchia gi mussa ca la mortt ei ad ils velgs pli bunna ca la vitta.

Mò sch’ils soings en vangi pleins d’vitta, ils quals en stai richs ad han giu buldanza en tuttas caussas, duvessa damai buc er vangir anfisa aung oz ilg gi quels ils quals vivan en maungel à paupira, ils quals ston (f. 97b) scher statteivlameng elg leg, ne schilliog enten autras tribulatiuns à miserias, quels vengian bucca malpusseivel pleine d’vitta. Syrach gi, ò mortt quant bein fas ti ad ils maunglus, ad à quels, ch’en fleivels à velgs, ils quals han grand quittau, ad han da guardar vangint nagin bien silg mund.

La cummina creatira ei sco Paulus gi subietta à la vanitad, parchei duvess damai ilg carstiaun buc er vangir anfisa da sia vauna vitta. Mo chei ei la nossa vitta tschau sin quest mund, lei ün Bilgerschaft, ner ün star vandliar ent ilg iester, gi ilg beau Job, la vitta dilg carstiaun eis üna statteivla guerra. Ell eis ünna vall da larmas, gi ilg beau reg a prophet Davit. Gie la pli custeivla vitta temporala ei staungla, datt breigia à stenta à fadigia, sco Moises ilg hum da Deus datt pardichia. A soing Augustinus gi: Vita hæc non est vitta, sed via ad vittam. Quei ei? La vitta temporala da quest mund ei bucca la vitta. Aschia plaida er ilg soing Ambrosius. Vitta hæc non est (f. 98a) vitta, sed est miseria. Quei ei? Questa vitta ei buc mò ünna miseria.

Es ist allhier eim Jamerthal
Angst und Noth und Tryebsal überal.
In summa