Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/815

Da Wikisource.

Il Novellist II 807

mai non eis stada giust fina e ferma nel Grischun, mai non era que fin ussa reussiu de constatar ina participaziun del ostier vi a simils delicts commess in quella contrada; tot quei che saveva vegnir constatau, era solum quei, che ins saveva che quel ne çel viandant haveva bandonau Parpan u Lansch cun l’intenziun de passar la planira e che plirs de quels non vegnittan pli a la glisch del di da l’autra vart della selva. Nua che talas persunas fussen restadas, quala era stada lur sort, quei restet inconoschent (nonconoschent). Quellas suspectusas circumstanzias non manchettan a dar ina nauscha fama a questa selva, e negin la passava solet, non stover; ins spetgava pli bugen a Parpan ne a Lansch sin societad per far questa via in numerusa compagnia. Ultra della menzionada osteria se recattava aunc in’autra avdanza de humans in questa contrada solitaria, nempe ina casa u plitost ina tegia nauscha, fabricada or’dad asperas travs malsquadradas, cuvrida miserablamein cun lenna e dascha. Fenestras de veider non [p. 130] existevan in questa miserabla spelunca, dimperse solum intginas aperturas u rusnas (fouras) nella nera palaunca, da notg fermadas cun sdraçia e mescal. Quella tauna stava da maneivel del piçen lac sisum la planira, era impau or’da vart della via e circa in ferm quart ura distanta dalla menzionada osteria.

Correspondent al exteriur era l’indrizament intern de questa miserabla camanna, che haveva duas principalas partiziuns. Giust a l’intrada se recattava ina specia de cuschina; quest local non meritava però quest nom, essend che ins non cattava qua ne platta de fiuc, ne fueina ne furnell; totina vegniva quest plaz dovrau per cuschina. Vi ad in plimagl, fermau vi ad in pal del tetg, pendeva in parlet, che tanscheva giu tranter dus craps, che representavan la platta de fiuc e che schaschevan sin il blutt e humid terraç; vi a las pareits d’inturn pendeva vaschella da totas formas, specias e grandecias, la pli part surtratga dad ina crusta malnetta; per il plaun inturn schaschevan ossa, vestimenta sdraçida, scuas, lenna e da tota sort rumien. In’odur terribla impleniva questa fueina. Via plirs pals, che eran drizai a travers in in cantun del local, pendevan pliras pèlls in divers stadis, seccas e bleçias e mez fimentadas, las qualas, insembel cun lur conturn indicavan pli che evident, quala officina che se recattava sut quest tetg. Ina specia de porta manava nel departement interiur, ina fueina de sgrischur, che haveva duas partiziuns, separadas dad ina mezza pareit. Nella prima stanza, sche ins vul nomnar quella tauna aschia, se recattava ina meisa, nempe duas aisas castradas insembel, fermadas vi a la pareit e sustenidas davant tier dad in pei. Da nova stoveva quella meisa haver hagiu la colur del lenn, mo ussa non haveva ella negina colur, ne era totas colurs posseivlas. Ins dus incardens stavan dus gigants letgs construii