Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/353

Da Wikisource.

Las Strias, Superstiziun e fantasia 343

Corina. Conciò’ m rassegn, siand tü es persvasa
D’ün simil u consimil regiràr
Sün otra prova sur preditta chosa,
Essend’eir eu comainz a dubitàr.
Però t’ voleiv’amò far ’na domanda
Reguardo maister Gian e seis Duri,
Quals nus avain scuntrà intuorn mezdi.
Eu sà, cha anns fà geivas a giornada
Pro quist tamaza trid e malvoglü;
Perque schi di’ m: Co t’han els hoz plaschü?

Paulina. Üngotta main, ne plü, co ais lur solit.
A prüma vista sun els socials,
Galants, modests e quasi eir reals,
Ma veh a quel, chi stà con els in trafic
U tras servezan crouda in lur mans.
Il vegl ais crüj da fich rapace tschera,
Ün hom ramfèr, avari e crudel;
Lapro perfid infin all’otta sfèra,
Ch’el per duos raps scorchess d’ün gio la pell.
Schabain ün possedaint da champs e prada,
Mobiglias e vivand’in quantità —
Tablads plain pavel, chaistas plain granaglia,
Con stallas plainas muvel e muvaglia,
S’orbaint ’el saimper plü nel vegl puchà.
Dal nonno nan sta il danèr in pruna,
Sur qual l’aragn sa taila va filand;
Spèr obligs vegls e novs, ch’el qua mantuna
Tras fits exagerads dals bazs e’ l fuond.
Listess contin ais el qua chi travaglia,
Domeng’e lavurdids, sco füss ün sclav,
Dalla brünetta fin tard nella saira,
Chi s-chars al vanz’il temp plü per mangiar.

Corina. L’avari viv’eir el, però non gioda
Ils nöbels giaudimaints dad’ün uman;
Seis ögls as colmineschan be sün raba,
Per qual’el fa figüra — da vilan.
El ais e reist’ün sclav da sa richezza,
Sainz’ideals sublims per s’elevar;