Ils teis bels ölgs nairs
 |
Questo testo è completo, ma ancora da rileggere. | |
| ◄ | Nus giuvens vulains discurir | Santí ün po, santí ün po | ► |
Questo testo fa parte della raccolta Rätoromanische chrestomathie
Volkslieder 
di Autori vari (1908)
79.
(Romanische Studien I, Flugi, p. 326 — 27.)
Ils teis bels ölgs nairs
Quels m’han fat inamurar,
Ta bocca cotschna, teis cour char,
Es quai chi’ m fa impissar.
5 Ma perquai
Schi rov’a tai,
Cha t’impaissast dech sün mai;
Chara, bella creatüra!
Nun invlüdar a mai,
10 Ch’eu nun invlüd a tai.
Eu veng per tuot il muond intuorn
E tü restast aquâ,
Tü sast bain cha nus eschan
Tuots duos maridâ.
15 Ma par quai
Schi rov’a tai,
Tü t’impaissast dech sün mai;
Chara, bella creatüra!
Nun invlüdar a mai,
20 Ch’eu nun invlüd a tai.
Üngiün nu po ans separar
Auter co be la mort;
Las malas lenguas tschantschan bler,
Mo quai es noss cufort.
25 Ma per quai
Schi rov’a tai,
Cha t’impaissast dech sün mai;
Chara, bella creatüra!
Nun invlüdar a mai,
30 Ch’eu non invlüd a tai.