La Cortigiana (1525)/Atto quinto/Scena sesta

Da Wikisource.
Atto quinto
Scena sesta

../../Atto quinto/Scena quinta ../../Atto quinto/Scena settima IncludiIntestazione 2 giugno 2008 75% Teatro

Atto quinto - Scena quinta Atto quinto - Scena settima

Parabolano e Rosso.

Parabolano
È pur cosa strania l’aspettare.
Rosso
Massime quando ci sollicita la fame.
Parabolano
Sta queto. Una, due...
Rosso
Io credo ch’ogni campana che suona vi paia oriolo; e sona a morto per madonna Onestà e voi noverate l’ore. Ma odite... una, due, tre e quattro e un quarto (ma tu te sfamarai pur, e questo ser Cupido ribaldo...)
Parabolano
C’è anche un anno...
Rosso
Síano doi, ch’io per me non son per stare piú a questo sereno, perché tira un vento che me ammazza, e l’ammalarmi non me va a proposito niente. Donne poltrone, che non ve contentaríano i denari, che si cavano la voglia d’ogni cosa!
Parabolano
Andiamo dentro, ch’io ti voglio sano, il mio Rosso!