Lettere (Gilio de Amoruso)/Lettera 16

Da Wikisource.
Lettera 16

../Lettera 15 B ../Lettera 17 IncludiIntestazione 17 gennaio 2009 75% Lettere

Lettera 15 B Lettera 17


Al nome de Deo am(en); 1409, dì [7] 6 de nove(m)bre.

Io fuy ecquà co· la gratia de Deo questa domeneca passata che fo dì 3 de quisto mese (e) quisto dì col nome de Deo me parto d’ecquà (e) mectome in camino. Avisove de le nove d’ecquà se dicono, como e· re Aleviscio è intrato in Roma (e) como le t(er)re del Patrimonio se so(n)no rebellate a· re Lancilao, cioè Orveto, Monte Fiascone, Viterbo (e) multe altre t(er)re; credo oramay tucto quillo pagese se manterrà p(er) la Chiesie de Roma, como è Campagnia, lu Patrimonio, el Ducato, la Marca, Romagna, sicché re Lancilao no(n) averà da poder far novità in Tuscana né anche in n(ost)ro pagese (e) le cose p(ro)spera assa’ bene, che Deo n’abia laude. Avisove del ronçino, che s’è portato bene; (e) p(er) lu camino me fici fameglio de Tomasso Biliocto p(er)ché me era ademandato (e) avisove como ce abbi la spada. Altro no(n) dico; sò semp(re) v(ost)ro; (Crist)o ve guarde. A me scordo de pagar ellà ad Antonio de Auder p(er) resto de lane li. ij; pagatele ellà p(er)ché io l’ò messe in conto ecquà cioè ad Anto(n)io de Auder. De le x balle de la carta ch’io manday ecquà se n’è furata una; quisti, cioè (Crist)ofano, (e) però no(n) se ne accorse p(er)fi’ ell’altre(r)i quando l’abbe venduta, sicch’io vado cercando una balla de carta; se quisti se ne fosse acorti da lo primo, s(er)riase ritrovata; mo’ è tanti di che non è da farne mentio(n)e che reaver se pocça; (e) avisove che (Crist)ofano me fa più hono(r)e che no(n) merito i(n) tucto.

Gilio de Amoruso
saluta in Barçelona.
D(omi)no Francischo de Marco (e) conpagni in Valença.