 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
constituerimus. Id quoniam non verbis sed sanguine testatum posteris est relinquendum: Ego Aonius, servus Iesu Christi, firmissimum testimonium dico ea lege ut, si necesse sit, inori non recusem prò ea fide, quain debeo Cliristo auctori pacis et salutis meae. Testimonium I. Tempore apostolorum multi pseudoapostoli exstiterunt, qui cum in credentium numero haberentur veluti legis doctores, ut sensim a Christo abducerent, umbris obscurare lucem a Christo allatam, beneficium sanguinis Christi obtegere, sanctificationem per spiritual Dei nostri imminuere, aut velare reductione aut imitatione mosaicae legis coeperunt; de qua re conqueritur Paulus in epistolis, Iacobus item et seniores in Actis apostolorum illis verbis ad Paulum: — «Vides, frater, quot millia sunt credentium, et omnes aemulatores sunt legis». — lohannes item quosdam proprio vocabulo appellat «antichristos»; «et nunc — inquit — antichristi multi sunt». Quamobrem nihil est mirandum, si post obitum apostolorum, instigante diabolo, hoste gloriae Christi et salutis nostrae sempiterno, nonnulli umbras et legalium speciem, pietatis fuco adposito, ut in iis fiducia esset, reducere audacius tentarunt, ut adimpleretur verbum Domini, quod factum est ad Esaiam prophetam: «Elegerunt omnia haec in viis suis, et in abominationibus suis delectata est anima eorum». Testimonium II. Credibile non est, doctrinam ex traditionibus apostolorum aliam fuisse ab ea, quam scriptis testatami reliquerunt. Verisimile potius est fuisse eius, quae scripta est, quam simillimam. Itaque si qua ex traditionibus doctrina circumfertur, quae vel illorum scriptis repugnet vel aliud evangelizet, minime esse apostolorum, sed pseudoapostolorum, qui fortasse Pauli et apostolorum discipuli dici voluerunt, et prodierunt fortasse ex illis,
