Pagina:Antonio Picozzi - Il Vangelo di S. Matteo volgarizzato in dialetto milanese.djvu/90

Da Wikisource.
76 S. MATTEE.


26 Ma Gesù guardandegh, el gh’ha ditt: Sta robba l’è difficil press i omen: ma per el Signor l’è possibil tuttcoss.

27 Allora Peder respondendegh, el gh’ha ditt: Ecco che nun emm bandonnaa tutt, e te semm vegnuu adree: cosse sarà de nun?

28 E Gesù el gh’ha ditt: In veritaa mi ve disi, che vialter, che me sii vegnuu adree, in la rigenerazion, quand el Fiœu de l’omm el sarà settaa sul trono de la soa maestaa, ve settarii anca vialter sora dodes troni, e giudicarii i dodes tribù d’ Israell.

29 E chi se sia avarà bandonnaa la cà, i fradej, i sorell, el pader, la mader, la miee, i fiœu e i campagn per mì, el ricevarà el cent, e ’l guadagnarà la vitta eterna.

30 E tanti, ch’hin staa i primm saran i ultem, e tanti, ch’ hin staa i ultem saran i primm.


CAPP XX.

E

L paradis l’è istess d’on pader de famiglia, ch’è an daa de mattina a bonn’ora a cordà di lavorant per la soa vigna.

2 E essendes cordaa coi lavorant d’on tant al dì, i la mandaa in la soa vigna.