Pagina:Archivio Glottologico Italiano, vol.14, 1898.djvu/100

Da Wikisource.
90 Parodi,

VI. Hic Propheta postquam determinauit questiones predictas, faciendo mencionem in soluptione1 de prouidencia Dey et de fa(c)to, uult nos inuitare ad cogitacionem altitudinis summi Dey.

Se puramenti uoi ueir
lo drito de De e so poeir,
goarda su in la celestial2,
unde mai no e molestia;
5chi da lui le goerre desschassa
e a li alimenti lassa.
Primo tempo [fa] fior[ir] buxom
e la3 stai sechar messom;
tuto mete in so camim
10chi le fa uegnir, fim.
Como sauio de dritura,
De, che l’a misso in andeura,
de corsso [a] metuo ley staber,
iusta de lui4 e duraber.
15Che se elle5 [s’]astallassem,
che semper no retornassem,
tuto so ch’e ordem certam
deuerrea fallente e uam,
che za no auerea duraa
20alcunna cossa, se retornaa
no feisse a lo comenssamento,
[a p]render o dar fermamento.


VII. [f. 382a] Hic probat Propheta omnem fortunam tam aduerssam quam prosperam bonam esse et utillem uollentibus eam pacienti animo tollerare.


“Tute maynere de fortunna sum bonne”. Dixe B.: “Como po so esser?” Dixe Propheta: “Tute fortunne, o piaxeiuer o aspere, sum o per guierdonar o per exercitar li pordomi, o per punir o per mendar li maluaxi; si che chaunna fortunna e driturera e proffeteiuer. Se ella e driturera si e bonna, e se la e proffeteiuer si e bonna.” Dixe B.: “So e ueir, ma lo comum parllar de li homi dixe6 souensso che alchum am rea fortunna.” Dixe Propheta: “Voi tu che noi parllemo um pocho a la maynera de lo pouo, a so che no payra che tropo se allargemo7 da lo comum ussaio?” Dixe B.: “Si.” Dixe Propheta: “Alchum sum uirtuosi im auerssitae e per auerssitae se tram a ouere de uirtue, si che fortunna aduerssaria li e proffeteiuer. La fortunna aspera chi punisse e reffrenna li maluaxi tem lo pouo a bonna?” Dixe B.: “No.” Dixe Propheta: “Doncha la fortunna chi auem a li uirtuoxi e bonna; a li maluaxi tute fortunne sum ree.” Dixe B.: “Certo so e ueir.” Dixe Propheta: “Ma alcum no lo sa otriar. [b] Per so no de homo uirtuosso tener a8 greue, se ello caze in contumacio de fortunna, como lo pro caualler quando se cria a le arme; che a l’um e9 a l’aotro e aparegiaa materia10, o de gloria acresser a lo caualler, o d’acresser uirtue a lo uirtuosso. Per che uoi perchassai uirtue, no ue inuollupey in lasso de dillicie, asi in pegricie; che tropo prenderessi aspera batagia contra fortunna, e perigo che auerssitae no ue abatesse e dubio che ioya no ue corossasse11. Teneiue fermi in lo mezo; che chi e piu o men, ueraxe uirtue lo desprexia, senssa dargi pointo de guierdom de so trauagio. In uostra mam auey lo poey de uostra fortunna far bonna o rea, che tute fortunne chi parem aspere ponzem, se elle no sum correzue12.”


  1. soluciptione
  2. Forse: in l’aire celeste, che assonerebbe con molestie. Cfr. F: Regarde vers le ciel en hault Si trouueras que riens n y fault.
  3. de. Cfr. F: Si fait printemps florir buissons Et est(r)e seiche les moissons.
  4. Da correggere?
  5. ellem
  6. dixem; o forse: li comum parllar?
  7. se allegremo
  8. e
  9. che
  10. aparegiao martirio
  11. Mal tradotto.
  12. Mal tradotto e inintelligibile.