Vai al contenuto

Pagina:Calendar ladin1913.djvu/23

Da Wikisource.

-51-


ne sarà ëndeno da-lonč y me striše dò tèi puróns ğu, me šlaichnöje ite tla sienes dal tëune y aspiete che ’l aude suflán. Ma san Stenëur! ’mpö del gial aud-i sot-a mè ğu ’n ciampenamënt de bacíns y po: flut, flut, flut, danter chi salandróns très fòv-el, y je òve inò fat ’n viač al vëscul. Pò me pëns-i, muesse pròpi ği a udëi, chi che m’ à sprigulà ’l gial; vède ğú ğun plan dai föleš, via per ’l piagn del ruf dala pujates y ğu te troi paján: chi fòv-el? Bèra Stöfun, ’l ciavalè, chel stralòja dal šupöl vërt, cun si doi gures, che paussòva su ’n sturtón, se tulòva ’n trunc òra dela pitra y se ciablòva ’n njoc de fëur; ’l òva ciarià sú sun un ciavál doi baghes y sul auter na lagl y na bëuša de rauša, y dò ğiva na stërpa che ’l dòva menè via Nëifs. Fòve unìt ’m pue’ a remëur cun bèra Stöfun, percie che i òve giarà na tèl vödla záchera y ël me-la lunòva, cheš vödl abrà; y ’n besère, šiche ’l ie, n’ è-i ulú tlo inò i-la tachè; è scutà böl chiet šiche ’n pavarùc dò ’n piciuel, y me tòle òra de purga ’n tò’ de pulënta, che fòva bën prústia, ma bòna assè per trè a bocia dò ’l stracòi ch’ òve fat chesta dumán, y ’m pue’ de sbiaca ch’ òve mò te zucia, la lavòva-pa bën ğu. Dò ’m pöz ie-l muet a ği inánt, chel pòzigher de ciander, cun si hòches arbagutèi, dò che ’l i òva tra sëura la sòja. Je n’ òve fat remida, ma žën muev-i ’nce je: via per ’n tèl aršëi, me tlupán mo ’n valgún šandliei per me saurè, su per tèi zupiei da pèr da pissulí, via per i ronč di Tuèi fina pra ’l šalpiër del dulà de Šádules, y me conce dò ’n salandrón per spië dò gola ğu; ma nia ne se laša udëi, ’nfin che aude raušàn tel frušám dla da mè y che spriza òra ’n böl bëc cui còrni da trëi zueches, ma ’n òve mò arğónt ca mi drumblón, che ’l òva böle fat ’l grop y che ’l fòva cun trëi sbalč òra de tir; je su, y še bën che òve dlacíns ai pieš, riëš ğu per chi trëbeš, passe via ’l sedím da Fëur y la passadoja da Ciaslát, ulà ch’ è scrabucià su na turba d’ archëč, ma ’l fòva dut massa tèrt, ’l òva böle tajà via per i tlusiei y ’l tamëiš de Grialëces dut de vöre stlöf, y tu saventà cël-i dò žën!


U) A “™ f dor E’itUiusdm.ig; >«) Pferdesol.ellen; >«) vergoblioher Gong; " Fa ",k,1 ’ uter; ”) > e «i. 1S ) S “»" IOT:: “) Sonderling, Hexenmandl; =>) kurze Joppe; J ‘’ 01< ->’btes Pford; ®>) umgcfallener, altcr Baum; =>) kleines TrinkfâBehen; ) kauen; " ) lellsclilaucli, Fcllfaü; 27 ) flaches FaÜ für Saumtiere; M ) Blütter der wilden Preiselbeeren (granctcs nmtca), die zu Somach aLs Fârbemittel vcrmahlen wurden; -*) alto Zicge, dio nicht mehr triichtig ist; 30 ) Fassa- •>) künuigen, emfordern; 32 ) aufbrausende, jühzornige Pcrson; M ) essen; croüc Anstrcngung;») mit Wasscr vcrdünnter Branntwein; 3 «) kleine, dicke PerBon; ") Boto;») sclilechtes, altes Pferd; ••) Saumgurt; «•) ich lmtte nicht die klc.nste Bewegung gemacht;») GestiSuoh; «) Waldbeeren; «") Schlucht; «T.rf begcnde, durro Rciser; «) Endcn des Geweihes; «•) SohieBnrügel; ) plotzhch abschwenken, umkehrcn (vom Wild); *•) auBer SchuBwcite; «") ) kleine Eisballen an den Schuhen; 60 ) Gemüuer, Ruine; 5l ) Ubertrittbrett an Zuunen; «-) aufechcuehen, aufstöbcm; “) Haufen, Wolke; ««) kleinsteiniges Gorollc; -«) sebncllstens;»«) du Prahler. du Gcsclieiter. 4 *