Pagina:Calendar ladin 1914.djvu/57

Da Wikisource.

— 82 —


Mascherada fasana.

Le doi muse dal moliné da Perra.

(La piü vêja se chiama Eleonora e la goena Beatrize.)

E. L e ben na mesêria con chest molinê,
Ndo, Beatrize, no se sa olâ clie 1 e.
L se n’e git anchê dale sie
E amo no 1 e rua ti pie.
• B. L e vera, son stufa ence jo de spetar,
Parclie me premessa de magnâr.
La peta, clie 1 me a dat suta, e magnada,
Son amö ben ben famada.
E. 0 mia Beatriza pureta,
Speta che vae a far n’autra peta.
No mi mporta mia n schit
Ence jo, ence e bon apetit.
(NB. Eleonora va a far la iieta o Beatrizo so la reâona cositn.)
B. Mi âmeda Eleonora 1 e na dona,
Ognün sa, segur bona,
Ela pêissa semper per me,
Auter plu che per se.
L e vera, amü l’auter di,
La me a comprâ a mi
N peten e n gramiâl
Plu bel che chel de Rosa da Soâl.
La me a comprâ n bustin e n anêl,
Che 1 e segür valc de bel!
Adês son vcstida da ciaf a pie
Tan, che de un che falês le fie.
No 1 die per ciapar la polenta,
Mo son po ence jo valenta.
J maores saehes cogne jo portâr
E se presa ben ben tròtâr.
Dal peis storta cogne gir,
E sente da sen me dir
Prest cun na ous grossa»Ari ca!
«Prest cun na spenta:»Ari!a!«