Pagina:Calendar ladin 1914.djvu/60

Da Wikisource.

— 85 —

<

Cun bret de cobes i l’a conciada.
La era bona, duta la aòn magnada.
Vin pero ence assâ zenza fal,
J 1 portaa te n gran bocâl.
Aon ben magnâ e ben beü
Che siane bon fac su.
Chel no no me a plasü,
Beatrize, se tu aesse demo vedü,
L era proprio da grignàr
E pur se cognea magnâr.
L e vegnü n cop de lat de pegna plen,
La ite 1 era pizâgoi, mete pen,
Neigres auter plu che n parolot
0 da tabâc, sche 1 nas de Caraböt.
A far chest i a mparâ da Maghêrt,
Si, proprio da chel stravêrt,
L creit che sie n bon bocön,
Che dae forza da sansön.
Te 1 ciapêl de Piva i a portâ,
Ma de chel no n e magnâ,
Un bel gran pramês
Toc de bonze e ravalês.
E tan magnà e tan beü,
Che n fin no podee plu,
Ma can che son vegnuda, chel pastolà,
Che tu me as fat, 1 a dut justâ.
A cheger 1 e stat Lucrezia, chela carogna,
Cul mus nfrozinâ e le man de^rogna.
Cun la gocia al nas e masteàn fave
Cun la bocia duta sot a bave.
B. Chest volesse saêr amö,
Che disei, che conta-i po?
Chest volesse amö sentir,
Dapö volesse gir a dormir.
E. 0 Beatrize se tu saesse,
Segür ence tu plangesse,
L e dut sot e sora, e sora e sot
Sche le erbe de chel <5oan Zifolòt.
Sun chest mondo, sun sta tera
L e dut descördia e vera,
Jo no se, co che la girâ,
Se valc prest no muderâ.