Pagina:Commedia - Paradiso (Imola).djvu/590

Da Wikisource.

X() ANOTAZIONE (Ui J’?nrislaìnn usqzie !rnperaiorern Caroli flhium, Angustorurn vitarn breviler scribil. Editionem FreIieria nam con tuli ego cum Estensi Codice el in muhis vitiatam aut mancam experi. Quare Opusculum ipsurn suae restitutum integritali, inter scriplores rerum Italicarurn rursus evulgare decreverarn. At quandoquidem non unani habemus ejusdem editionem ac praeterea nullum aut exiguum emolunìenturn erudito homini inde sperandurn est, consilium hoc tandem abjeci. Porro ex dictisjam habes, quo ternpore Benvenutus floruerit, hoc est anno Christi MCCCLXXXVI. Sed longe antea eius fama increbuerat, atque haec illi peperit arclam animi conjunclionem cum Francisco Peirarcha, celeberrimo aevi sui viro, quem constat e vivis sublaium anno MCCCLXXIV. Vide ejusdem Petrarchae Epistolam XI Lib. 14 11cr. Senilium scriptam Benvenuto Imolensi Rhetori suo, ubi de Poetis probis et improbis disputat. Is eliam Canto XVIII Infer. auctor est, ad Romanum Jubileum se fuisse profectum anno MCCCL Quod tamen prae ceteris animadvertendurn est, singulari familiaritate conjunclus fui! Benvenuius no— sler cum loanne Boccaccio, clarissimo scriplore saeculi XIV cui lantum debet Italica Lingua. Hunc ille magistrum suum appellare con suevit. Ad Cani Imfer. ail: Thtm .semei poriarelur quidam Pardus per ci—