Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, I.djvu/749

Da Wikisource.

720 Giachen Caspar Muoth


Biara resta
Nus dadesta
Lu si
In murons
15 Els megliers ons.
Quella matta
Ei ca fatta,
Tgi sa?
Din ei uss
20 E prendan nus.
Bellas teilas
Ein las steilas
Gie franc,
De grond cletg
25 En ina letg.


Sch' ina dunna
Ver sin cruna
Sa bia
Glin spatlau,
30 S' ei gartiau.
Quellas poppas
Pops e poppas,
Lain bein
Enfischar
35 E schigientar.
Spatla pia
Cun legria!
Glin fin
Bein spatlau
40 Ei miez filau.


Eunc semischeidan autras canzuns cun quell' harmonia
110 Denter las remas sluettan despass e schnueivlas risadas,
Fin che las vaccas se destan si e scadeinan las stgellas.
Von il clavau serimnan ils buozs e mattatschas de scola,
Vulen tadlar las bellas canzuns e giuvens semussan
Ora sin porta nuegl e salidan cun stuccas las bella,
115 Pagan denton culla fugia las memia grondas merveglias,
Vegn gie allura sur els in uradi de nauscha schuengia.
Mo alla fin cuschevan las vuschs e Margretta risdava:
Co la ser' ell' hagi ritschiert la cara visetta
Dil bi giuncher Michel, il fegl della buna signura,
120 Co quel hagi rugau e spluntau vid sia fanestra,
Co lu ella malign fagievi nagina risposta,
Mo alla fin lu hagi aviert tut commuentada.
„Na, jeu fetschel cas nuot, sahonnel de quellas visettas!“
Schava ella sentir mo era tuttina cuntenta,
125 „Pli bugien ch' il giuncher Michel embratsch' jeu miu Toni.“
Scheva Rosina bufatg, miront silla vieua Cecilia,
Leza fagieva sin quei: „Gie meglra ei tia letga!“
Lura risdava la veglia debia dellas nozas dil Toni,
Tgei custeivel giantà e tgei famusa merenda
130 Quel bein vegni pinar. Ins sapi bein ver la speronza
Desser quei di tier el e gidar migliar perdanonza.