Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/214

Da Wikisource.
206 Il Cudisch da Priedis

dumonda bucca ca ses amigs deigian vangir tiers ell, par ca ell plirig ad els sia granda à grefa crusch à gigig, mò mirreit po mes amigs chei ünna paupra creatira à malvantireivel bab iau (f. 88a) sunt, o mai eis ei era anzanua ent ilg mund ün ca haigig tanta crusch sco iau à ca lgi cradig tiers tanta schvantira sco à mi. Na? Mo ell racommonda sieu faig tutt à sieu bab da tschiel, savolva tiers quell ilg qual fa la plaga à medgia puschpei si cun sieu soing maun. Ell sa fierra giu silg taratsch à clamma Deus en agid à gi, ilg senger hau dau, ilg senger ha puschpei prieu. Ach vult ell gir, chei mai vi iau mi contaner à sa combriar tant stain par mia rauba, par mes uffants, ca en prei navend da mei, ell ha prieu mai quei ca ei stau sieu vidavant, ilg ei pò tutt sieu. Ell ei ün sabi Deus. Ell sa bein sin chei grau ei survescha à mi ner à noss uffants, cur ell ils clamma or da questa vitta. Parchei caschun prenda ünna ca blichescha lanziel, cur ella ha mess ora quell à blachür, à veza ca las neblas ean scüras, à ca ei vult vangir à plover. Parchei faschünna ün cur ell ha frigg à terra la stad da manar ner porttar quell en clavau, cur ell vezza ca ei vult lavar si anqual stamprad’aura. Compaig par ca (f. 88b) la mal aura vengig bucca si sura, à la plievgia lavgig buc ilg frig. Gual par quella caschun prenda Deus quels uffants tiers ell, cur ell ha avant maun da tarmetter anqual stamprad aura à straf silg mund, par ca quels ilg tuggig bucca. Nus manigein bein bearas gada, ca scha Deus schas à nus noss uffants, schi fuss ei à nus pli bein survieu. Mò scha nus partarchein vi da quella stamprada aura à strafs, ca en avant maun, scha savein nus bucca ilg ludar avunda, ca ells ils prenda tiers ell. Ô less Deus en tschiel, ca nus tuts à faigs amparnessan, ie cun il Job da gir, cur ils noss vengian prei navend da nus scheian, ils senger ha dau, ilg senger ha prieu. Mò tiers quei ha Job bucca laschau rumaner, mò ell angrazia aung lau speras Deus à gi, ilg num dilg senger seig ludaus. Quant vess quant vess va quei tiers à nossa carn da far quei, dad angraziar à ludar Deus par ses castigs, ca ell tarmetta sur da nus. Aung alura dei ün quei far, ilg ei bucca avunda da gir, ilg senger fa cun mei sco ell vult, mò ün stò er gir, ilg num dilg senger (f. 89a) seig ludaus. Iau angraizg meu Deus à bab da tschiel ca ell mi anquera à casa à mi castigia. Ie senger ti eis gists à tutt tes truvaments en gists. Scha seig pia à quei gist sabi à grazius Deus da funds ilg nies cor dau laud, hanur ad angraziament dad uss anvi antraqua semper. Amen.