Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/241

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 233

Ach quant bunna à nizeivla ei pia la mort dils gists à prus, à quels ca vengian ruckiai navend. Els vengian ruckiai navent d’ilg mal, à vengian enten pasch à ruvaus enten lur combrettas.

Ei statt psalm 116. v. 15 la mortt da ses soings ei vangida salvada custeivla avant ilg senger. Scha la mortt dils soings ei custeivla avant Deus, aschi eis ella nizeivl ad els parchei tras quella, vengian largs da tutt mal ruvaus, à van enten pasch ent ilg ver ruvaus, els ruvausen cun lur corps enten lur fassas, cun lur olmas enten tschiel, nua ca la mortt ven buc ad (f. 140a) esser pli à naginna malacurada, ne dar ys, ne dallur, parchei ca las caussas d’amprim en vargadas vi, à Deus ven schagiantar tuttas larmas giu da lur œlgs. Lura pon ils prus clumar beai en ils morts, ca mieran ent ilg senger dad uss anvi, parchei ch’els ruvaussen da lur lavurs. Apoc. 14. cap. v. 13. Quant bein plaida de quels ilg sabi Sallamon. Mò las olmas dils gists en ent ilg maun dilg senger à nagin mal las pò tuccar, parchei ch’els en enten pasch. A quant beaus eis uss nies char frar, ilg singiur landt Amen Caprez da ludeivla memoria, parchei ch’ell ei vangieus ruckiaus navent avant ilg mal, à raspaus enten pasch, à ruvausa enten sias combras, cun sieu chierp en la fossa, à cun sia olma enten tschiel, à spechia sin ünna lagreivla lavada dils gists, à perfechia beadienscha dilg chierp à da l’olma. Ilg temps nus exhortass ussa da sarrar. Mò nus pudein bucca far cunmeins ca plidar aung anqual caussa davart nies char frar ilg singiur (f. 140b) Landt Amen da ludeivla memoria. Ell ei naschieus da prus à ludeivels pardavants ent ilg onn 1608, mò ladinnameng rumanieu davos da quels, da lg’ün enten fatscha, da lg’iauter ün pitschen uffant ch’ell vess bein pudieu gir cun Davit psalm 27, mieu bab à mia - mumma bandunen mei, mo ilg senger mi prenda si. Tras regier da Deus, ilg han ses parents ad amigs prieu si, à traig si cun flis hundreivlameng enten temma da Deus sco Paulus scriva enten la doctrina ad antruidament dilg senger. A schi bault sco lei staus dilg temps da sia vegliadengia ner sia iuvantengia, sch’eis ell vangieus mess à schola sutt buna disciplina ad ha s’exercitau enten las scartiras ad auters buns à ludeivels kunsts, à silg suenter ha ell faig ün viadi tras la Frantscha. Suenter ch’ell ei turnaus à casa, scha ell fatschentau enten nies ludeivel marcau da Lgiant. Quau ha ell bucca sutterau sieu tallent, mo mussau sieu spirtt, à duvrau sieu tallent ca Deus gli veva (f. 141a) cumparchieu, ad ei vangieus tscharnieus ora par ün scrivant da nies ludeivel cummin da la Fappa, ad ha quei sieu uffici bucca mai administrau cun flis, mò enten quel s’exercitau enten sabienscha, amprieu ad observau uordens à tschenttaments, cuntutt ilg ha Deus ad ilg mund alzau plü tiers ün stand dad hanur, à reputatiun, ad ei vangieus tscharnieus or par cau à mastral da nies ludeivel marcau de Lgeant, à