Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/417

Da Wikisource.

Vitta del b. martir P. Fidel 409

[p. 79] che sco David, cun survenscher igl Goliath, cun inagada en stai era survenschii igls Filisteers; aschia er els, con mazzar igl P. Fidel, vignissen à survenscher cun inagá tutts ils Catholics. Tals enterdaments ha ei dovrau enten tutts igls liugs della Missiun; à per quei fova igl pievel schon tutt scombigliaus, à per tutt anavon sé udiva nuot auter, che canera da viarra.

In cert bien Catholic, vesent che igl Survient de Christi mass’vinavont cun perdigiar, senza nagina temma, à savent che mintgin veva la mira principalmeing de legegiar sin el, cur ch’el ha inagada entoppau el, scha el dig à gli: Pader, tgiei figiesses vus, sch’ils Heretics vus cacciassen maun, per vus mazar; Jau less’far (ha el dig) sco figievan igls [p. 80] SS. Martirs, per l’amur de Jesus, à della vardat digl siu S. Evangeli: Jau less retscheiver la mort, sco els han faig, à quintar quella per ina particulara grazia de Diu. Cun tala curascha mava el da d’in liug enten l’auter, perdegond, entruidond, à trostiond ils Catholics, à cun far ad els curascha de endirar, essend el resolvius de murir, sco in ver bien schuldau de Christi, cun la Spada del S. Evangeli si maun.


Martiri digl B. P. Fidel.

Tier las fadigias, che veva faig igl survient de Christi, per [p. 81] gudagnar las Olmas, garegiava era da sponder igl siu saung, per la vardat dil S. Evangeli; ad aschia rogava el adina cun las larmas giu per la vista, igl agit de Diu, à della sia SS. Mumma, à de d’auters sees SS. Patruns, per star ora ina aschia gronda battaglia; à munchentava mai buc, da se pinar mintgia di pli, à pli tras igl S. Sacrament della Penitientia. Enten gl’etz temps eis ei frontau agli, da stúer scriver agli P. D. Placi, dell’Urden de S. Benedeg, Avat della Augia Brigantina, ad ha sottascrit la bref, aschia: Fr. Fidel malvangonz Capuciner, che ei bein gleina spisa dils vierms. Sin quella maniera ha el sottascrit era enten in autra sia bref ch’el ha tarmess’ad ina Signura de Veltkirk, numnada Sophia, Dona de Zaccaria Raibolda [p. 82] de Babenvol; enten la quala el ha saviu dir avon, co’ el vigniess gleiti à vegnir sgomiaus, malsavaus, à mazzaus dals heretics, sco in vierm, igl pli schliet della Tiarra.

Sin igls 23. de April ei staus envidaus de quels de Sevis de perdigiar tier els il di suenter, ed’el ha empermess’da vegnir, schi bein ch’el saveva entrás la revelatiun de Diu, quei ca veva da deventar. Igl di dils 24. ent’el qual doveva far enconoscher la sia stateivladat, à taffradat, essend