Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/828

Da Wikisource.
820 Gion Antoni Bühler

pli in casa mia, quei era il cugliun d’in parlèr; jeu era vegniu diversas gadas a Glion per anquirir il lader, mo adumbatten, el era gia scapau e negin voleva saver da quala via el sei iu. Et ussa catta jeu qua quest cugliun e quel dovei tender quella gada per sia furberia“. Aschia s’externet il contadin cun rabbia, intessind mintgamai ina blastema invers il maester in sia requintaziun.

Oho! sche il maester eis in da quels uçells, sche fageis Vus il meglier ded il surdar alla giustia, observet in auter dels humens; il accusei Vus pro il mistral della Foppa, sche vegn il lader castigiau e vos parlet vus serà restituiu.

[p. 139] Mo plaun, respondet il maester Vedrin, non vendei il fol avant de haver clappau il urs. Jeu declara quest contadin per in menzesèr e calumniader. Il ann passau non sun jeu stau ne a Glion ne in questa contrada e sche quei fa de basegns, vi jeu vegnir cun testimonis, che jeu sun stau da quel temps in Portenza. Del reminent stoveis vus saver, che il maester Vedrin non eis in lader e che el ha adina restituiu la vaschella, che gli vegnit confidada per ina reparatura. Era jeu insista pia, che quella caussa vegni examinada; jeu vi satisfacziun.

Conoscheis Vus pia per franc quest parlèr? demandet in dels circumstants il contadin, e via da tgei il conoscheis Vus?

Que era in hum ner, giust sco quel qua, replichet il contadin; gie, gie que eis quel e negin auter, turnet el a repeter; il lader haveva era da quels mauns ners cun unglas alvas, sco quel.

Ils circumstants dettan ina risada sin questa argumentaziun del contadin et in da quels schet: «Vus non stoveis imblidar, bun amitg, che tot ils parlèrs ein ners e che il derschader (güdisch) demanderà da Vus ina descripziun impau pli exacta dal lader».

Mo sche jeu ditg, che que eis stau quel e negin auter, sche mi sto il mistral bein crer, respondet il contadin cun zeli.

Ina nova risada da part dels circumstants seguitet a questa sinceraziun del contadin.

Per far fin a questa penibla scena proponet il maester Vedrin al contadin, ded ir subit insembel pro il mistral et il contadin acceptet era questa proposiziun. Maester Vedrin supplichet dus dels humens che eran presents, de ils accompagnar pro il mistral, per testificar, che il contadin il hagi ingiurau. Ils dus humens fagettan quest plascher al maester.

Il mistral havet prest finiu la dispitta. Que era ver, che in parlèr haveva l’ann passau commess similas defraudaziuns a Glion et in pliras vischnauncas del conturn; ils habitants de Glion però savevan che que era stau in auter parlèr e na il maester Vedrin, che haveva fatg quellas furberias.