Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/890

Da Wikisource.
882 Gion Antoni Bühler

O quala contentezza
Podess in vus el vêr,
Cun quala beatezza
Fortuna là goder!


Steilinas aschi caras
Al firmament azzur,
Infin vus essas claras,

Jeu spera cun ardurl
[p. 51] Las medunzas.
L’alva gia derasa

Clar al firmament;
Sü medunzas caras,
Sü cun ardiment!

La damaun eis fresca,
Cauld fa il solegl;
Facil ün lavura,
Lavurand marvegl.

Subit uss ün auda
10 Farclas a tunar,
Vezza bellas giuvnas
Tras il vitg passar.

E da vuschs sonoras
Tuna ün bel cant —
15 Las medunzas uran,
Per il funds passand.

Da pertot ün senta
Farclas agüzzar,
E manugls ün vezza
Prest a paradar.


[p. 52] La lavur s’avanza,
Tot va inavant;
Gia cuvernan mannas
L’èr da graun pesant.

Et il carr arriva
Senza terginar,
Per il graun a casa
Aunc da di manar.

Prest la volta s’alza
Ussa cun plascher;
Ma ’l persuir las mannas
Strenscha per tener.

Uss solegl se sbassa,
El vol tramuntar,
E las bellas steilas
Stattan per levar.

O medunzas sveltas,
Giuvnas da plascher,
Mei cun Deus a casa
A repos goder!

[p. 21] Las stagiuns.
Il temps, co eis nel mund quel variabel

E pleina d’accidents la cursa sia,
Che nus nagut in terra para stabel!
Oz da pertot resuna allegria,
5Damaun gia se derasa la sgrischur
Al fil de nossa senda, nossa via.

Als vents d’inviern l’aurora de splendur,

La primavèra, sequita svoland,
Finind ils dis funests e da horrur.
10Cun pass legier uss Flora trapassand
Ils munts, las vals e la virida prada,

Flurinas ella sterna abundant.