Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, V.djvu/142

Da Wikisource.
122 Gian Travers
Schi lg vœlg eau artschaiver,
Sch’eau fatsch cun meis marit.

Jôsef ais gnieu et la Duona disch:

155Jôsef, che t’hest inpisso,
Che, ns mainast tü da fraisck?

[f. 35b] Sün que, ch’eau te damando,
Tiers me t’aschainta praist,

E saiast ün po charin,
160Sch’tü ’m voust sgunder u brich,

Radschuna sü ladin!

Josef.

Duona, eau m’he impisso,

Da tmair ün sul vair Dieu,
Lg quel m’o cussalvo
165Et aredscha lg cour mieu.
Cun tuott ad vœlg eau dir,
A Dieu sul ch’eau vœlg servir;

Partel, Duona, lascha ’m yr!

Duona.

Ach, Josef, piglia partieu!

170Nun esser usche stino,
Mieu cour m’arda sch’ün fœ,

E do a mi ün bütsch!
[f. 36a] Eau nun tschauntsch brig da giœ.

Josef.

Eau am vœlg bain perchürer

175Dalg pchio e vicis dalg muond,
Incunter Dieu eir brich fer,
Que sapchiast huossa zuond!
Perche quel, chi fo a que,
Suainter noassa ledsch(sch)a

180Da Dieu vain gref chiastio.

Duona.

Teis pleds tü poust spargnier,

Tü fraisk et belg giuvnet!
E nun s’po mia müder
L’humaunna noassa natüra;
185Sch’ls oters eir tü fo,
Perche chia Dieu da quaist temp

Nun chiastia aque pchio.