Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, V.djvu/146

Da Wikisource.
126 Gian Travers
295La femna per natüra

In iri u in amur

Nūn ho ne mœd, ne imsüra.

La Duona vain inavaunt cun seis chiatiff bragir cun lg patrun.

Defenda me Signiur!
[f. 39b] Da quaist chiatiff famalg;
300Da ’m prender mia hunur

Chi vaiva fatt cusalg;
Sch’eau nun havess bragieu
Et clamo per agüd,
Mieu fatt füs sto spidieu.
305El ho cun tuotta znur
Vulieu cun poig resguard
A mi prender l’hunur.
Que ais ün pouver fatt;
Nu pudair esser sgiüra
310Da sieu egian famalg!
O Marid, metta chiüra,
Et nun vœlgiast cumpurter
Vn tging infidel famalg,
Chi m’ho vulida sfurzer,
315Et a ti der main d’hunur;
Tü füst ün dspretsch dalg muond

A süfrir tel ingiüergia,
[f. 40a] Da d’ün sche grand furfant.
Sübitt ch’eau he bragieu,

320Schi ais el davent schuro;
La chiappa lg he artgnieu;
Ho tmieu da gnir clapo.
Huossa, lg mieu chier masser,
Per üna tel ingiürgia

325Guarda alg chiastier!

Puttifer.

Eau lg vœlg dimena sarer

Ilg fuons d’üna praschun,
Co vain el a stuair ster
Infina sia vilgdüna;
330Intaunt vain ruo per ell,
Fo eir luaint pantenzchia,

Que lg muossa esser fidel.