Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, V.djvu/162

Da Wikisource.
142 La Historgia de las dysch æteds.
quæll chia Dieu fo s'uess adimaint

a tout ilg pœuell da Israell,
385à grants è pitschens ad inguæll,
par sia hunur adampchier
et ün sull Dieu mæ tschmanchiær,
uiuer in temma è nu pchiær,
sês num saimper santifichiær,
390è uaunamaing brichia [uigna] cunfirmæda
la fidaunza, brichia sch'manchiæda.
Jacob, cura ch'el uuoss murir,
l'g testamaint chel fett, eau d'uuœlg dijr:
sês dudasch filgs fatschett el clamær,
395à scodün tschaiuel, co ch'els s'daiuen dapurtær
è uiuer cun poss et hunastædt

à nu fær ad ingiün adalædt.
[f. 14r] Mathias hauett cun sês filg aquè amaun;
Dauitt êr, dintaunt ch'ell êra ün infauntt,

400prandett Salamon sês filg sur üna uartt
è l'g mattè amaun cun artt,
co ell daiua sia robba spender,
ch'ell pudes à Dieu aratschun arender.
Huossa nun è plü aquella usauntza,
405ch'ün bab chiastia sês infaunt abundauntzchia,
sco aun fat l's bioss babs ilg timp passo,
ad hauair lur infauns intuot bun gro.
Huossa sun è da bab è mamma abandunos,
sco nuorsas sainza pastur arasos.
410L's infauns nun aun êr üngiün quitto,
els nun haun üngiün pisijr dalg pchio,
par udir aquè chi l's uain amusso ù cusglio;
els uiuan sainza tuot pissijr et êr quitto.
Di è nuott staunè tiers l'g uin;
415craiem, chels nun faun mæ üna buna fin,
sco fett Adonias in sia auuriauntza:
sia uitta gnit passæda cun üna launtscha.
Tiers l'g uin blastemman è Dieu sun quell'etta,
cha Dieu nulg lascha mæ sainza uandetta
420sco quell, chi ho spargiüro,

da tuot ilg pœuel fü acrapo.
[f. 14v] Scha dess chiastiær l's mêl trat infauns

422f. Böhmer nimmt an, dass nach V. 423 zwei Verse ausgefallen sind, zu denen vielleicht auch das rumagnios gehört habe. Die folgenden Verse theilt er so (mit Hinweis auf ein paar Störungen in 427): Uschi bôd chels naschen