Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VI.djvu/656

Da Wikisource.
638 Jacobus Antonius Vulpius et Jacobus Dorta

4. Una età passa ed ün’autra età vain naun: è la terra reista in perpetuo.

5. Il sulai leiva eir quel, è lhura tramunt’el: è bramand, tir’el vers seis lö, ingio el dess alvar.

6. Il vent tira vers il Mezdi, è lhura va el intuorn vers il Septentrion: el va saimper circuind, è tuorna inavo pro seis circuits.

7. Tuot ils flüms cuorren in il mar, è ’l mar nun s’impla: ils flüms tuornan inavo saimper à cuorrer pro ’l lœ ingio els soulen cuorrer.

8. Ogni chiausa sa sfadaja plü co ’l crastiaun nun pô dir: l’öl nun sa sazaja mâ brichia da vair, è l’uraglia nun sa saduolla d’udir.

9. Quai † chi ais stat ais quai istess chi vain à gnir, è quai chi ais stat fat ais quai istess chi vain à s’far: è nun ais qua [p. 738] ingotta da nöf suot il sulai.

10. Aise chiaus’alchüna, dalla quala auters possan dir: Guarda quaist, il ais nöf? il ais agià stat in ils temps, chi sun stats avaunt nus.

11. Qua nun ais alchüna memoria, dallas chiausas chi sun stattas vi’ avant: usche eir nun sarà qua memoria dallas chiausas chi vegnen ad esser n’il temp avegnir, taunter quels chi vegnen à gnir davo.

12. Eug, il Predicatûr, sun stat raig sur Israel, in Jerusalem.

13. Enhai ardat meis cour à cerchiar, & ad investigar, cun sapienza, tuot quai chi s’fa suot il tschel: il qual ais üna occupatiun molesta, la quala Deis ha dat als filgs dalla glieud, per sa sfadiar in quella.

14. Eug nhai vis tuot las chiausas chi s’faun suot il sulai: è mera, tuot quai ais vanità, è turmaint da spirt.

15. Las chiausas tortas nun s’poun drizar, è’ ls defets nun s’poun nombrar.

16. Eug tschantschava in meis cour, dschant: Mera, † eug sun ingrandi, è creschü in sapienza, plü co tuots quels chi sun stats avauut mai sur Jerusalem: è meis cour ha vis blera sapienza, è scienza.

17. Enhai ardat meis cour à cognuoscher la sapienza: ed eir à cognuoscher las bluordezas, è la nardà: è nhai recognoschü chia quaist eir ais ün turmaint da spirt.

18. Perche ingio ais blera sapienza, qua ais blera molestia: è chi creschainta la scienza creschainta la dolûr.

CAP. II.

Salamon cofitina da mussar chia tuottas chiausas sun plainas d’vanità. La sapienza passa avaunt à tuottas chiausas.

1. EUg nhai dit in meis cour: Va huossa, eug t’völg pruvar cun allegrenza, è tü vainst à giüdair dal bain: mo mera, quaist eir all’vanità.