Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VII.djvu/93

Da Wikisource.

Alchiünas Bellas et Nüzaivlas Histoargias 79

Nar giavüsch da Phaëtontis.

XLVIII.

Phaëton, suainter las fablas dals Poets, eis sto filg da Phœbi ù dal sulalg. Cura dimena chia el perque ’s lodaiva et ’s adozaiva, l’füt dit, chia nul dsches que cun vardet. Mo aciochia el musses et fes appalais a tuots, chia Phoebus füs vairamaing seis bab, eis el ieu tar Phoebo et l’ho fich aruo et dit, chia, scha el eis seis dret bab, schi chia el il fatscha quist sulet aroef, chi’el vain a l giavüscher. Phoebus nun l’ho sullettamaing stabilieu in sia opiniun, mo eir impromis cun ün giüramaint, da l’vulair exodir in tuot que chi’el gniva a l’dumander. Co l’ho Phäeton giavüscho, chia Phoebus l’vules nomma ün di impraster sias chiavals et sa chiaroazza, cun laquela el vo intuorn il tschêl et igliümna il muond, dad aredscher el et l’lascher ir el sulet. Phoebus u l’solalg [f 67b] füt tuot ischnuieu da quista dumanda, et ’s schfadiet bgier cun bels pleds et lungias radschuns da svier u voalver seis filg Phaëton dad’ün uschea grand, greif et privlus viedi et proposit. Ma perchie chi’el havaiva giüro, et Phaëton nun vulaiva interlascher, nun l’pudet el sdir gio l’giavüsch impromis, et dimena l’det el, ma bain ividas et cun granda fadia, l’chiar et ls chiavals. Et l’admonit il prüm zuond fideilmaing, chi’el daiva ir à guardo, et l’musset, co chi’el havaiva da redscher ls chiavalgs, giand per viedi. Intraunter oter cummandet Phoedus a seis filg Phaëtonti, chia nun l’des ir ne memma ot ne memma bass, ma saimper per mez, perchie chia aco füss el il pü sgiür. Uschea giet Phaëton aint in la chiaroazza da seis bab, et siand chia el nun savaiva la via, per laquela chi’el daiva ir, ne pudaiva redschar quels chiavals gials, superbis, ilsquels dalungia cuntschetten, chia nun havaiven lur dret patrun, cummanzettane dalungia quists chiavals gials ad arabatter, ad ir our d’via. La chiaroazza ’s cupichiet, l’timun ’s arumpet, ’s sfrachiet, las aroudas sun saglidas our dalla chiaroazza [f. 68a], et alla davous Phaëton, cun chiars et chiavals ieu tuot a tambalun, eis do gio dal tschêl il meer et eis stanschanto. Mo Phœbus ho alla davous darchio araspo insemmel seis chiavals, ho mis insemmel sieu chiarr, et haviand lœng plaunt sieu filg, ho el darchio cumanzo suainter sieu üsaunza veglia ad ir intuorn il tschêl et à compartir al muond sa splendur.

Nota:

Uschea voe, cur chia ün voul ir à chiavalg et nun so ster. Üngiün nun des vulair savair pü co que chi’al ho imprains.