Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, X.djvu/317

Da Wikisource.

Monolog da Tell nella giassa stretta 289

45Non ’m bandunar in quist momaint terribel.
Be oss’ am serv, amo tü nerv fidel,
Il qual sovenz la frizza ha slaunschà —
Sch’ ell impotent’ oss’ à meis maun fügiss,
Eau la segonda a slaunschar non vess. —

50A qua’ m vögl eau sezzar sü ’l baunc da crap,
Chi ’l viandaun invid’á cuort repos,
Perchai à quia in quist lö sulvadi
As scuntran ils umauns sainz’ as cognoscher
E sainz’à cor tor ils pissers dels aters. —

55Qua passa tot serius il marchadaunt,
Sper el il pelegrin — il muonch pietus,
Il malfattur, l’ allejer musicant,
Chavals da soma cun lur greivas chargias,
Chi d’ eistras terras mainan ils prodotts,
60Sun qua chatschads da speculants forests;
Els tots quiets davo lur via vaun
A lurs affars — E’ l meis ais omicidi!

Scha ’l bap uschgliö sortiva, chars ufaunts,
Que eir’allgrezzia cur el retuorneva;
65Qualchassa ogni votta as maneva’l,
Forz’ eira que’ na bella fluor alpina
Obain ün rar utsché, ün crap glüschaint
Sco chatt’il viandaun girand pe ’ls munts. —
Ün’ atra chatscha ha el hoz in mira
70Un cor umaun vo el cun mort culpir;
Del inimi el qua l’ avgnüda spetta. —
Ma be sun vus meis chars unfaunts s’ impaiss’ el
In quist momaint — el vo voss’ innozenzia
Deffender cunter l’ ira del tyrann,
75Perque va el del arc il nerv à stender. —

Eau spett’ a qua sün nobla sulvaschina. —
Sovenz girand as vezza il chatschader
Pels munts intuorn nel rigurus inviern,
Ardit gujand da spelm à spelm il sagl
80E sün paraits da crippels s’ rampignand,
S’ tachand à quellas cun seis agien saung
Per praisa far d’ ün miser chamotschet.

Romanische Forschungen XXXVI. 19