Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/100

Da Wikisource.
90 Gian Maurizio

265 ANIN. (Oh, nut där pena) Menga, stà pür senza
Veir tema; ca je à buna cuscenza.
In Dio je’ m fid: čhi ca dal mäl nu fà,
Ca vegn a quel ca vol, tema nu l’à.
TERESA. O Dio! c’ai vegn mäl! corrè, corrè.

(Üna sostegn Menga ca dunduna; al vegn corand la mama da Menga e l’and’Ursina).
[p. 105]          270 MAMA. Cas’è success, o dgè, cas’è, cas’è?
        Cas’am dai fär?

URSINA. Quel je savess ben jè:
S’al füss tre secul dopo, je ’i dess ün got caffè.
MAMA. Appena, appena là pò respirär!
275URSINA. Fagiei ora quel büst senz’indügiär!
(La mama ai slarga ’l büst).
SUSANNA. La torn in ciò! ma cas’at fatč, o Menga?
MENGA. Iddio ’s guarda . . . da . . . cativan . . . lengua!
MAMA. Avdè ca la savaira . . . fagè eplan.
URSINA. Ciär i mee giuvan, e ciäran matan,
280Per quista volta sciünà la stuäda,
C’um lascia, ca la Menga e palzär väda.
MAMA. Gnì anc’in stüa, sa da gnir av pläš,
Ma quista seira c’um la lasc’in päš.
CATIN. Oh, quista sarà pö l’ültima seira;
285Lan nötč en ciörta, e’ l vegn la prümaveira.
MENGA. O fagiem üna grazia . . . ser Tumee!
Cumpagnià vò l’Anin . . . inget cun lee.
Issa Dio ’v ciüra, la mi ciära gent.
TÜTČ. Um av augüra ün bun migliurament.
(I scumenzan e indär).
MIÒT (diš da sacret e Stasia ent al indär):
290Je quistan raba num pläšan nagót.
STASIA. Ben preist da nöiv as santirà vargót.
(Tumee e Anin restan al drian).
ANIN. Stat iss pü ben?
STAMPA.                      Pü bela ceir’u vè.
MENGA. Sì, šì.
295MAMA.            Grazia d’ la part ca vò tulè.