Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
La stria ossia i stinqual da l’amur | 99 |
Issa ün zig intorn je vöi girär,
E ’vdeir da quel casa c’as sent cianciär.
(Al va).
L’è già davent, e nu l’à gnanc badaa
El me salüt. Al vent as è müdaa.
Issa dabot är je scumenz’e veir
590Da quist’istoria ün zichet panzeir.
La Menga è mezza morta dal spavent,
E je, e je ent al mee cor je sent
Ün cert affann, ch’i nu sà incusa dir,
Ca infin in issa i nu sulea santir.
595Infin in issa sempr’i à cradü,
Ca fär cun blozgar tüt as vess pudü;
Ma in quist cas je à propi d’avdeir,
Ca’ i è vargót, ca pò plü cu’ i daneir.
(Giò la tenda).
SCENA VII.
Sedüta dal craminäl.
Al PUDASTÀ cula bacchetta. I GIÜRAA cun späda e cappa neira. Dopo l’ANIN e i Dagan.
Quel ca la depütaziun à rilevä,
Quel ch’è statč cunfessä e cunfermä
605Issa, signori! iv vöi vè dumandä,
S’al basta, o ältar esami u vulè fä.
7*