Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, XI.djvu/66

Da Wikisource.
56 Gian Maurizio

Sa sü l’istoria da l’umana gent
As fá rifless, ent i diversi temp
As vè diversi ordan destinaa
Da Dio e sustegnir la Societá.
Ma ca sü l’istess punt al resta lò
Al popul sempar, pratendar nus pò.
Infin ca ün è fanč, l’è bun per lü,
Ch’il menan; ma incur ca l’è crasciü,
E zig e zig l’á impreis bel belet
Cu lan si gamba e caminär sulet.
Innura’ l füss mal fatč e s’ustinär,
Tancu da fanč anch’e ’l vuleir manär.
Pes sustagnir in alt giamai nus vess
D’impedir ca la gent fagian progress.
As alzär sur i altar nu unurass,
Cu incur c’al ben da tütč al dumandass.
Per quel d’üsär je á sempar giü rossur

[p. 62]       Dal stemma, ca m’á datč l’Imperatur,
Per nu dasdär iss iss la gelosia

Cuntar da je e da la mi famia.
Ben s’á da dir, e unur da la Bragaia,
Ca i see nobal èn giü gent da vaja;
Ca pel plü cui comün i án tagnii,
E da bun galantòm án sustagnii
I dretč, ca i nos veil as an lasciaa,
E ca Enrico secondo á cunfermaa.
Per quel är qui, ca discendan da lur,
I pon guardär in alt senza rossur;
Ma giüst per quel i án är al doveir,
Da tagnir plü cul popul, cu cui preir,
Da lasciär libr’al cors e lan cuscenza,
E’ l guidär sül camin da la prudenza.
(I stan sü, tulend giò i capei).

CASTELMÜR. E ben! c’al sea testimoni al Ceil,
C’um vol tör per esempi i nos bun veil,

Secondand quel c’al popul credará
Essar la via da la veritá.

SALIS. C’um vol — är cuntar lan nossa paššiun,
Senza tradir la nossa persuašiun —

Fär quel ch’è giüst, c’al vegna quel ca pò!