 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| Parte II. Cap. VI. | 571 |
li, ma si bene celesti, e immortali.
La onde noi diciamo bene, che la croce s’hà da portare, da qualunque ce s’imponga. Le quali cose tutte concludo con S. Agostino, il quale dice: Non tibi videantur felices, qui florent ad tempus. Tu castigaris, illis parcitur: forte tibi castigato, et emendato filio haereditas reservatur. Evigila ergo in hanc vocem. Dominus dedit, Dominus dedit, Dominus abstulit; sicuti Domino placuit, ita factum est. Sit nomen Domini benedictum. Iniusti erant qui iuxta Iob putrescentem sedebant: et tamen ille suscipiendus flagellabatur, illis puniendis parcebatur. Deus iudicio suo reservat omnia: Boni laborant, quia flagellantur, ut filii: mali exultant, quia damnantur ut alieni. Saevit quidem inimicus, sed non proficiet in eo. Quid est
