— O — cridat, — o socii, baratri descendite scalam. —
Quo vix audito, spadarum cingula, nec non
cavezzam et cingias asini simul undique groppant, 30perque sogam similem descendunt unus et unus:
de quibus ipse asinus prior extitit, inde Bocalus,
tandem se quisquam retrovat cum Cingare giusum.
Baldus ibi stagnum rutilo fulgore palesat:
elmus enim, cui petra nitet, fugat undique noctem. 35Hic lagus ingenti grembo se largus alagat,
quo magnum egreditur flumen, neque magnius altrum
est reperire quidem, si flumina tota misuras.
Compagni ad longum ripae, perque arginis orlum,
ire comenzarunt, ceu flumen currit abassum. 40Ecce procul medio cernunt in gurgite vecchium,
vecchium cui pectus longhissima barba covertat,
supraque longa sedet crocodili terga nodantis,
quem quoque tres alii crocodili pone sequuntur,
gestantes strato bellas in tergore nymphas. 45Ut videt ille senex lumen procul, atque brigatam
ire solazzantem, brandos targasque ferentem:
— Quae nova res? — inquit — delibero noscere quare. —
Mox contra Baldum brava sic voce comenzat:
— Quo te, matte, pedes? quae vos per littora Nili 50trentapara guidat? praesti reflectite gambas.
Guarda gaioffazzos, quae, quanta superbia menat. —
Baldus respondet: — Coelo cascamus ab alto,
imus ad infernum, nobis insegna caminum. —
Cui vecchius: — Facilis cosa est descendere bassum, 55sed tornare dretum bragas sudare bisognat.
Attamen has nostras per stradas ire dolebis,
et nisi tantostum tornare fretabitis istinc,
dat mens quod veniet grandis desgratia vobis.
Vos ne, hominum stronzos, sanctum imbrattare paësum? 60Ergo retornetis, vestrasque reducite plantas,
poltrones qui vos estis, bastonibus usi.
Ad quos parlo modo? num terzam dicere voltam
