Pagina:Foscolo - La chioma di Berenice, 1803.djvu/29

Da Wikisource.

23


DISCORSO SECONDO

DI BERENICE

I. Chi delle regine di Egitto fosse questa di Callimaco, è da desumersi da’ versi del poeta, applicandovi i documenti delle storie:

— Atque ego certe
     Cognoram a parva virgine magnanimam:
Anne bonum oblita es facinus, quo regium adepta es
     Conjugium, quod non fortior ausit alis?

A questi versi tutti i commentatori applicano concordemente questo passo d’Igino1: ═ Hanc Berenicem nonnulli cum Callìmocho dixerunt cquos alere, et ad Olympiam mittere consuetam fuisse. Alii dicunt hoc amplius: Ptolomaeum, Berenices patrem, multitudine hostium perterritum, fuga salutem petiisse; filiam autem saepe consuetam insilisse in equum, et reliquam exercitus copiam constituisse, et complures hostium interfecisse, reliquos in fugam coniecisse; pro quo etiam

  1. Astronom. poet., lib. II, cap. 24, in Leone.