Pagina:Latini - Il Tesoro, 2, 1877.djvu/93

Da Wikisource.

89

brano di Solino, che traduce: Proinde extenta (Africa) in duas prominentias, quarum altera promontorium Candidum dicitur; alteram, quae est in Cyrenaica regione, Phiantem vocant — Ea per sinum Creticum opposita Cretae insulae intra Thenaron Laconiae excurrit arenis Cataloatmos Aegypto insinuata, cui proxima Cyrenensis extenditur — inter duas Syrtes, quas inaccessas undosum ac reciprocum mare afficit, cujus sali defectus vel incrementa haud promptum est deprehendere, ita incertis nutibus nunc in brevia rescinditur dorsuosa, nunc aestibus inundatur inquietis (cap. XL.)

Costumi dei Garamanti: «Garamantici Etiopes matrimonium privatim nesciunt, sed omnibus vulgo in venerem licet. Inde est quod filios, matres tantum recognoscunt. Nam paterni nominis nulla reverentia est. Quis enim verum patrem noverit in hac luxuria incesti lascivientis? Eapropter Garamantici Etiopes inter omnes populos degeneres habentur (Solinus, cap. XLIII).

Anima del mondo: «Sicut ergo in corporibus nostris commercia sunt spiritalia, ita in profundis oceani nares quasdam mundi constitutas, per quas emissi anhelitus vel reducti, modo inflant maria, modo revocant (Solinus, ibid.)»

Il maestro dice del mare: «E muta nome spesse fiate, secondo li luoghi dov’egli batte.» Il discepolo canta del vento, ripetendo la frase:

     Non è il mondan romore altro che un fiato
Di vento, che or vien quinci, ed or vien quindi,
E muta nome perchè muta lato.

                                                       (Purg. XI.)