Pagina:Pasino Locatelli - Il Vangelo di S. Matteo volgarizzato in dialetto bergamasco.djvu/61

CAPO XIV.

51

⁵⁴ E ’ndac in del sò pais, a l’insegnaa in di sinagoghe de lur, in manera ch’i restaa stöpic, e i disia: Do’töel mai costü sta sapiensa, e sti miracoi?

⁵⁵ No èl fiöl d’ön artezà? No èla so mader colé, che la sciama Marea, e i sò fradei colur, ch’i se ciama Jacom, Giosep, Simù, e Giüda:

⁵⁶ E nos’troele töte tra de nu i sò sorele? Da doe doca èle egnide a costü töte ste robe?

⁵⁷ Ei era scandalizac de lü. Ma Gesü al gh’à dec a lur: Ü profeta a l’èmiga sensa onur, föra che ’n del sò pais, e’n de la sò cà.

⁵⁸ E ché l’à miga fac tace miracoi, in grasia che lur a i credia miga.

Capo XIV.

Q

UEL tep Erode ol Tetrarca al senté la gran nom, che’l s’era fac Gesü:

² E’l gh’à dec ai sò cortigià: Quest l’è Gioan ol Batesta: lü a l’è resüsitat, e per quest lü al ga ol pödì de fa i miracoi.

³ Perchè Erode l’ia fac ciapà, e ligà Gioan: e ’l l’ia metit in prezù in causa de Erodiade moer de sò del

⁴ Perchè Gioan al ghe disia: Te pödet miga tegnit costé.