Pagina:Tragedie di Euripide (Romagnoli) III.djvu/203

Da Wikisource.
200 EURIPIDE


Prodigia totiens orbis insueta audiet,
natura totiens legibus cedet suis,
quotiens amabit Cressa?

E Fedra (127):

Nulla Minois levi
defuncta amore est, iungitur semper nefas.

E ancora, piú precisa (115):

Genetrix, tui me miseret: infando malo
correpta pecoris efferum saevi ducem
audax amasti; torvus, impatiens iugi
adulter ille, ductor indomiti gregis....
sed amabat aliquid.

E da questo influsso materno, Fedra fa derivare, fatalmente, la propria colpa:

Fatale misera matris agnosco malum:
peccare noster novit in silvis amor.

E il tèma è discusso a fondo: la nutrice istituisce un parallelo fra la colpa di Pasìfae, e quello, secondo lei piú grave, della figlia (687):

O scelere vincens omne femineum genus,
o maius ausa matre monstrifera malum,
generatrice peior! Illa se tantum stupro
contaminavit et tamen tacitum diu
crimen biformi partus exhibuit nota
scelusque matris arguit vultu truci
ambiguus infans: ille te venter tulit.